Strandapósturinn - 01.06.1989, Side 127

Strákaskarð
Þjóðvegurinn milli Húsavíkur og Tungugrafar lá áður á árum
um háa og bratta brekku, sem heitir Strákaskarð. Einhvern tíma í
fyrndinni áttu smalarnir af þessum bæjurn að hafa orðið ósáttir og
banað hvor öðrum í skarðinu. (Sumir segja að þeir hafi barist með
hnífum). Ekki er nú gott að dæma um svona lagað, því þegar
förufólk var sem mest á ferðinni á fyrri öldum, hungrað og
klæðlítið, þá varð margur til á milli bæja. Skyldu ekki vesalings
piltarnir, sem báru beinin í skarðinu, hafa einmitt verið úr þeim
hópi. Kannski hafa þeir verið svo aðfram komnir að lífsþrekið
entist þeirn ekki til að komast upp brekkuna, skarðið verið nefnt
Strákaskarð og svo hafi seinni tíma fólk álitið að smalarnir af
þessum bæjum hafi drepið þarna hvor annan. Trúað gæti ég því,
hvað sem þjóðsögunni líður.
Fylgdarhamar
Yst við Húsavíkina þar sem grundirnar í Heiðarbæ byrja geng-
ur klettarani niður í ijöruna og heitir Fylgdarhamar. Þar fellur
sjór um flæði að hamrinum, þannig að ekki er fært fyrir framan
hann þegar hásjávað er. Engan þekki ég, sem hefur getað sagt
mér hvernig þetta nafn er tilkomið, en líklegt er að vegur hafi
verið út með sjónum til forna og þá hafi ókunnugum verið fylgt
frá Húsavík út að hamrinum til öryggis og verið leiðbeint fyrir
ofan hamarinn, þegar þannig stóð á sjávarföllum að ófært var
fyrir neðan hann.
Þarna gæti verið skýring á örnefninu Fylgdarhamar.
Skipbrotahraun
Sum örnefni eru með ólíkindum. Hver trúir því t.d. að uppi á
háheiði sé hægt að finna stað, sem kenndur er við skip?
Eg veit þó um einn slíkan. Uppi á Tunguheiði, nokkuð fyrir
norðan miðja heiðina en vestan Skeiðið er örnefnið Skipbrota-
hraun. Þar sem sá staður var marga kílómetra frá sjó þótti mér
125