Hugur og hönd


Hugur og hönd - 2021, Blaðsíða 32

Hugur og hönd - 2021, Blaðsíða 32
32 HUGUR OG HÖND2021 gegnsæjan. Þegar hann þornaði lagði ég pappírinn yfir myndina sem ég ætlaði að kópera og dró upp með blýanti. Síðan lagði ég pappírinn á hvítan pappa og fór ofan í línurnar með bandprjóni. Þannig þrykkti ég myndina aftur og aftur. Stundum litaði ég bakhliðina með vaxlit til að þrykkið sæist betur en oftast sást línan bara vel í mjúkum pappa eins og t.d. utan af sápu. Ég átti heilu kúahjarðirnar úr pappa, fjárhópana og hrossastóðin teiknuð upp úr Búnaðarritinu, dúkkulísur eftir tískublöðum og ljósálfa. Einu sinni fór ég út í garð með álfana og raðaði þeim í rauða túlípana sem stóðu þar í röð. Það er eftirminnilegasta verk sem ég hef gert. Ég prjónaði þvottapoka 9 ára, saumaði púðaborð 12 ára, en hvorugt þótti glæsilegt. Mamma prjónaði mikið, líka á prjónavél og saumaði á handsnúna saumavél á nóttunni. Af henni lærði ég að nóttin er löng. Öll föt voru heimaunnin á sjö börn. Hún sneið frí- hendis og saumaði upp úr gömlu. Gamlar peysur voru raktar upp því ekkert garn var svo slakt að það dygði ekki í sokka. Hún spann lopa og litaði. Ég fékk oft að lita leggina mína í pottinum með garninu. Ömmusystir mín Matthildur jurtalitaði. Það fannst mér merkilegt.“ SKÓLAMENNTUN „Farskólinn var í stofunni hér heima, þrjá mánuði á vetri. Við byrjuðum 9 ára. Þá gistu alltaf krakkar og það varð stundum hamagangur. Einu sinni stal liðið lökum af snúrunum að nota í draugaleik og ataði þau út í drullu og maurildum. Þá var húsfreyja reið. Hún þvoði á bretti. Oftar vorum við samt þæg og fórum í Fallin spýta eða Þyrnirós. Þar æfðum við hliðar saman hliðar, sem er grunnurinn undir gömlu dansana. Stundum kváðumst við á og þurftum engan lampa. Þetta var góður skóli. Við fluttum suður áður en ég fermd- ist en þar var skólakerfi sem mér líkaði ekki. Ég var of sveitó til að falla í hópinn og fannst námið droll. Í bekknum voru 33 og allir með skólaleiða. Þau voru búin að vera sex sinnum níu mánuði á skóla en ég fjórum sinnum þrjá. Þau notuðu allt sem þau gátu til að lífga upp tilveruna. Móast, snúa út úr fyrir kennaranum og stríða. Ég neitaði þátttöku í skipulögðum mótþróa og var sett í bann. Það var ágæt- is nám í úthaldi í þrjósku, en sem betur fer fékk ég að fara í Laugaskóla þriðja veturinn, svo ég varð ekki endanlega mállaus. Þar var fínt að vera. Ég fékk herbergisfélaga, þvoði af mér, sá um herbergið okkar, skúraði kennslustofur og hjálpaði í eldhúsinu. Eftir það fór ég í Handíðaskólann [síðar Myndlista- og handíðaskóli Íslands]. Mamma vildi að við stelpurnar færum í starfsnám, ef við skyldum ekki giftast. Elstu systur mínar fóru í Kennaraskólann. Ég var ekki eins góður námsmaður og þær en ég hafði farið á unglinganámskeið í Handíðaskólanum og líkað vel. Eftir forskólann þar var ætlunin að ég tæki teiknikennaradeildina en var þá komin með áhuga á öðru. Það kom til af því að til skólans kom skoskur kennari, James Langan minnir mig hann hafi heitið. Hann kenndi bara eina önn, myndvefnað og steingler. Ég féll fyrir hvoru tveggja. Hefði helst viljað fara til Skotlands að læra gler en foreldrum mínum fannst það dýrt og ég var léleg í ensku. Ég fór í vef ásamt Hildi Hákonar og kláraði námið 1967 en tók kennslu- réttindin seinna.“ KENNSLA OG SÝNINGAR „Mér fannst kennslan skemmtileg. Ég kenndi fyrst í Njarðvík og svo á Hafralæk í Aðaldal. Ég hélt nokkur námskeið í myndvef og kenndi hann í skólanum í myndmenntinni. Vefur var mitt tómstundagaman, en búskapur, útivinna og börn taka tíma svo afköstin urðu lítil. Ég var um tíma í Textílfélaginu1 og tók þátt í samsýningum. Eftir að ég flutti norður sýndi ég í Safnahúsinu [á Húsavík] með vinum, oftast Oddnýju Magnúsdóttur. Einu sinni drifum við okkur á Kópasker með sýningu. Svo tók ég þátt í samsýningum á Akureyri og tvisvar fór ég suður. Fyrst í kynningarhorni [Gallerís] Foldar og seinna á Gallerí Bar með Guðmundi bróður sem sýndi ljósmyndir. Í fyrra sendi ég myndir á sam- sýningu erlendis sem var skemmtilegt. 1Fagsamtök stofnuð árið 1974 af nemendum og kennurum textíldeildar MHÍ ásamt starfandi textíllistamönnum. Víknafjöllin. Ljósmynd: Hólmfríður Bjartmarsdóttir.

x

Hugur og hönd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur og hönd
https://timarit.is/publication/1414

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.