Hugur og hönd - 2021, Side 33

33HUGUR OG HÖND 2021
AÐFERÐ OG ÁHRIF Í VEF
„Ég vef gróft og nota lóðréttan stól
eða ramma. Oftast vef ég af fingrum
fram. Stundum sauma ég í myndirnar
eftir á, eða sauma í flóka. Ég veit ekki
hvað hefur áhrif á hvað ég vef. Kannski
er það Ísland. Man þegar ég óf fjall í
skólanum eitt sinn. Þá hló kennarinn og
sagði. „Hólmfríði hefur langað að mála
mynd.“ En skessurnar mínar, álfkonurnar
og gyðjurnar koma úr sögum eða úr
hömrunum vestan við fljótið. Ég er alin
upp við sögur. Mamma sagði þjóðsögur
og ævintýri og svo var ég í kaupavinnu
á bæ þar sem stökur og kvæðalög voru
sjálfsagt meðlæti með daglegum störf-
um og draugasögur sagðar í rökkrinu.
Þar lærði ég að yrkja. Ég held upp á
hefðir. Ég er hrifin af kvæðahefðinni
og gekk í hagyrðingafélag til að æfa
vísnagerð. Svo eru það sporin sem
kennd voru í farskólanum. Ég gekk í
harmonikufélag til að dansa. Sú hefð
er bráðlifandi. En það er af vefnum að
segja að hann hefur fært mér mikla
ánægju og á eftir að gera það — því ég
er ekki hætt.“ Refabóndi. Ljósmynd: Hólmfríður Bjartmarsdóttir.