Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Blaðsíða 30

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Blaðsíða 30
30 – Sjómannablaðið Víkingur Af og til fáum við fréttir af hvalreka við strendur landsins. Fyrr á öld- um þótti hvalreki happafengur en á seinni tímum flokkast hvalrekinn yfir- leitt sem umhverfisvandamál. Laugar- daginn 29. júlí 1972 var eftirfarandi frétt á innsíðu í Morgunblaðinu, ásamt mynd: „Í gær var hvalreki á fjörum Eyr- bekkinga er 20 metra langur hvalur renndi sér í fjöruna og strandaði þar. Gaf hann þar upp öndina“. Seljum hann til ágóða fyrir sjóð hreppsins Á vef Eyrbekkinga „Brim á Bakkanum“ má lesa nánari frásögn af þessu strandi. Þar segir að stórhveli sé rekið á land á Eyrarbakka vestan við Einarshöfn undan Sundvörðum. Hér var á ferðinni dauður sandreyður og lá hann með bringuna upp og lafandi tungu, en að öðru leyti mjög heill að sjá. Líklega var hann meira en 8 metrar á lengd og þungur eftir því svo honum varð vart mjakað í heilu lagi. Næstu daga gerðu þorpsbúar, sem og utanbæjarfólk, sér ferð vestur á sand til að berja þetta risaspendýr aug- um. Menn skröfuðu um hvað best væri að gera við skepnuna. Sumir töldu skást að brenna hana á staðnum enda nógur eldsmatur í öllu lýsinu. Aðrir vildu grafa hvalinn í sandinn. Sumir göntuðust með að það mætti nú kannski skera hvalinn og selja til að styrkja hreppssjóðinn. Nokkrum dögum síðar barst sú fregn að von væri á varðskipi til að draga skepn- una á haf út þar sem henni yrði síðan sökkt á sextugu sædýpi. Einn seinnipart dags safnaðist nokkur hópur fólks á sjó- garðinn því varðskipið Óðinn var á leið inn sundið. Einhverjir töldu að það kæmi inn í höfnina en aðrir voru vissir um að þar væri of grunnt fyrir varðskip- ið og að það myndi leggjast við ankeri úti á sundinu, sem og varð. Varðskipið lá svo hreyfingarlaust á sléttum sjónum vestan við hafnargarðinn fram á næsta morgun. Svo kjafti ei frá Þegar féll að var léttbáti skotið út frá varðskipinu. Í honum voru nokkrir sjó- liðar sem drógu línu á eftir sér upp í fjöru. Þegar í fjöruna var komið drógu þeir línuna af kappi þar til sver spilvír úr varðskipinu var kominn í land. Þá var hafist handa við að skera af sporðinum og bora göt til að þræða vírinn í gegn og læsa hann saman. Sýni voru einnig tek- in úr hvalnum og tungan numin burt og sögðu gárungarnir það vera til þess að hann kjaftaði ekki frá neinu. Þegar þessu var lokið var tekið að falla það mikið út að framhaldi aðgerða var frestað þar til á næsta flóði sem yrði þá um nóttina. Því sáu fáir þegar hvalurinn var dreginn til hafs á ný þar sem hann fékk votan leg- stað einhversstaðar suður af Eyrarbakka- baug. Lýkur hér með frásögn þessari en málinu var ekki lokið. Starfið var fjölbreytt Þetta sumar var greinarhöfundur í hópi 10 nema um borð í varðskipinu Óðni, jafn margir nemar voru um borð í Ægi en þriðja stóra varðskipið, Þór, var þetta sumar í breytingum í Danmörku. Flestir nemarnir voru á aldrinum 15 til 16 ára, þetta var hinn besti skóli, við gengum vaktir í brú, á dekki, í vél og einn var til aðstoðar í eldhúsi. Vikulega var skipt um vinnusvæði. Við kynntumst ágætlega störfum varðskipsmanna og komum Myndir og texti: Kristján Jóhannesson Sá stóri skorinn en flýtur samt. Betur gekk að eiga við minni hvalinn. Takið eftir að enginn bátsverja er með hjálm eða í björgunar- vesti sem ekki yrði liðið í dag.

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.