Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Blaðsíða 45
Sjómannablaðið Víkingur – 45
Þriðjudaginn 5. febrúar sl. voru
stofnuð ný samtök áhugamanna
um skip og báta í Sjóminjasafninu Vík-
inni í Reykjavík. Á fundinn mættu 50
manns en um 170 höfðu skráð sig sem
stofnfélaga á samfélagssíðunni Face-
book fyrir fundinn. Það var fyrir tilstilli
Hilmars Snorrason, skipstjóra og skóla-
stjóra, að ráðist var í stofnun félags-
skapar áhugamanna um skip og báta en
undirbúningshópur hafði undirbúið
stofnunina og fundinn en auk Hilmars
voru þau Anna Kristjánsdóttir vélfræð-
ingur og Sverrir Konráðsson, stýrimað-
ur og þýðandi, í undirbúningshópnum.
Við upphaf fundarins var Helgi Laxdal,
vélfræðingur og fyrrum formaður VM,
kosinn fundarstjóri.
Hilmar lýsti tildrögum að stofnun
samtakanna. Að því loknu voru lögð fyr-
ir fundinn drög að stofnskrá samtak-
anna. Var samþykkt að samtökin skyldu
heita Félag skipa- og bátaáhugamanna
og var stofnskráin samþykkt samhljóða.
Stjórn var kosin og var Hilmar kjörinn
formaður en auk hans var Anna Krist-
jánsdóttir kjörin ritari og Sverrir Kon-
ráðsson gjaldkeri. Meðstjórnendur voru
kjörnir Helgi Laxdal og Steinar Magnús-
son skipstjóri. Skoðunarmaður reikninga
var einnig kjörinn en það var Eiríkur
Aðalsteinsson vélfræðingur.
Ákveðið var að haldnir skyldu fundir
fyrsta þriðjudag hvers mánaðar að und-
anskyldum júní, júlí og ágústmánuðum.
Tilgangur félagsins var samþykktur og er
að fjalla um skip af öllum stærðum og
gerðum, skipatengd málefni, flytja kynn-
ingar, fræðsluerindi og stunda sögulegar
rannsóknir um skip og siglingar í víðu
samhengi. Þá var ákveðið að innheimt
yrðu félagsgjöld, 2.000 krónur, en lífeyr-
isþegar greiddu 1.000 kr. Víkin styrkti
stofnun félagsins með því að leggja til
fundaraðstöðu undir stofnfundinn að
kostnaðarlausu og á safnið miklar og
góðar þakkir fyrir. Að loknu kaffihléi
flutti Hilmar fyrirlestur sem bar yfir-
skriftina, Eyja háð siglingum, þar sem
stikklað var á sögu íslenskra kaupskipa
á síðustu öld og til dagsins í dag, auk
þróunar skipagerða og áhrif þeirra hér
á landi. Annar fundur samtakanna var
haldinn 5. mars og á þeim fundi var
Hilmar með erindi um gömul íslensk
skip í Namibíu og Suður-Afríku. Á þann
fund komu 35 manns og að erindi loknu
settust fundarmenn að kaffidrykkju og
skeggræddu um gömul skip og eftir-
minnilegar stundir á sjó.
Þeir sem hafa áhuga að ganga í sam-
tökin geta sent tölvupóst til formanns
iceship@heimsnet.is eða til ritara
annakk@simnet.is eða mætt á næstu
fundi og skráð sig þá til leiks. Næsti
fundur verður haldinn 2. apríl.
Helgi Laxdal stjórnar stofnfundinum.
„Nei, nei, góði, við fórum ævinlega úr
sokkunum.“
Olgeir Júlíusson, bakari og faðir Ein-
ars Olgeirssonar, þegar bakarastéttin var
sökuð um sóðaskap við deighnoðun er
bakararnir framkvæmdu með fótunum.
*
„Þeir vara sig sem sjónina hafa.“
Jón Halldórsson, er bjó í Gerðum í
Stokkseyrarhverfi, á fyrri hluta 19. aldar.
Hann var blindur og hrækti jafnan þar
sem hann var staddur með framan-
greindum orðum.
*
„Maður verður að treysta guði og
lukkunni, og er það ekki beysið.“
Gömul kona sem hafði verið falin fjár-
hirðing á meðan karlarnir voru við sjó-
róðra.
*
„Það er mikið betra að byggja úr
steinsteypu því að það er hægt að brúka
kvenfólk og krakka í steypuna.“
Ónefndur ræðumaður þegar deilt var
um hvaða efnivið ætti að nota í nýju
kirkjuna í þorpinu.
*
„Felið ykkur drottni, piltar mínir. Ég
reiði mig á stjórann.“
Andrés Guðmundsson, formaður á
hákarlaskipi, þegar hásetum hans hafði
fallist hugur þar sem skipið lá bundið
við stjóra í hinu versta veðri og nátt-
myrkri og hafið bænakvak. Andrés var
frá Gautsdal í Geiradal en skipið var gert
út frá Gjögri á Ströndum. Þetta var á
fyrri hluta 19. aldar.
*
Það var harðæri í landinu, líklega
1859. Tveir menn höfðu róið í Dyrhólaós
og aflað vel. Á leiðinni heim ganga þeir
fram á bjargarlaus hjón og fimm börn
þeirra þar sem þau eru að grafa upp ræt-
ur og muru sér til matar. Hjónin biðja
hina fengsælu fiskimenn ásjár. Annar
neitar með þeim orðum að hann geti
ómögulega verið að gefa af því sem guð
hafi gefið sér.
Frá þessu segir Eyjólfur Guðmunds-
son í bók sinni, Pabbi og mamma,
Reykjavík 1944.
Þar segir líka frá bóndanum sem
hrekkvísir menn sögðu „að þorskalýsi
hefði rignt í Reykjavík og grásleppuveiði
væri í Öxará. Á þeirri veiði hefðu forn-
menn lifað alþingistímann.“
Eitthvað þótti bóndanum kyndugt við
þetta en spurði: „Hafið þið séð þetta
prentað í Þjóðólfi?“
En þess má geta að Þjóðólfur var sem
Morgunblaðið fyrir íslensku þjóðina áður
en hrunið varð og Davíðs-átrúendur eftir
hrun.