Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Blaðsíða 36

36 – Sjómannablaðið Víkingur
komið var ösku rok af norðan með snjó-
komu. Það var því ekki haldið lengra
heldur snúið við til Keflavíkur. Við dróg-
um netin út af Helguvíkinni í bátinn.
Mig minnir að við fengjum þrjú eða
fjögur tonn í þau ásamt alskonar óþverra
á svona grunnu vatni, 14 til 15 föðm-
um, enda staðurinn oft kallaður klósett-
bankamið. Þarna var tveggja daga land-
lega.
Mig minnir að þeir bátar, sem áttu
netin á Breiðafirðinum, næðu ekki að
hreinsa upp fyrir páska, en páskadagur
var 26. mars. Við gátum dregið þessar
fimm trossur, sem við áttum í sjó á skír-
dag og lagt hinar fimm á Hólana. Við
fengum 40 tonn af bæði lifandi og dauð-
um fiski í þessar trossur. Það var komið
sæmilegt veður þá. Á laugardag fyrir
páska drógum við níu trossur og fengum
29 tonn.
Maður var nú ekki bjartsýnn á vertíð-
ina, eftir allar þessar brælur. Mig minnir
að 1. apríl hafi Dóri á Lómnum verið
kominn með 150 tonnum meiri afla en
við.
Ég man að við fjölskyldan vorum í
heimsókn hjá foreldrum mínum á páska-
dag og þá mundi ég eftir draumnum,
sem mig dreymdi og fór að segja pabba
hann. Hann sagði að það væri nú ekki
mikill vandi að ráða svona draum, ég
kæmist á toppinn, en missti hann aftur.
Veðráttan lagaðist nú heldur, en þó
voru alltaf þessar SV brælur og leiðinleg
sjóveður og erfið fyrir alla, mikill velt-
ingur og erfið vinna fyrir þá á dekkinu.
Það var helst að landleiðin væri skást á
lensinu. Það kom mikill fiskur á Hólana
seinni partinn í apríl, Ég man að það var
á miðvikudegi, en dagbókin frá þessum
tíma og þangað til ég hætti með bátinn,
er týnd. Við vorum að draga steindauð
net og búnir að draga í bátinn sex tross-
ur, þá kom upp að okkur mb. Jón Finns-
son og við töluðum saman, við Gísli Jó-
hannesson. Hann ætlaði að leita eitthvað
norðar. Við áttum trossur dýpra á Hólun-
um, eða um 17 eða 18 mílur. Mér datt í
hug að prufa að draga eina trossu þar.
Og vitið menn að við fáum 400 fiska í
hana og alveg sprell lifandi. Við lögðum
aftur á sama stað.
Ég kallaði í Gísla á Jóni Finns. og
sagði að nú væri hann að keyra frá fisk-
inum, en hann lagði klukkutíma norðar.
Við drógum aðra trossu og fengum svip-
að í hana. Morguninn eftir vorum við
komnir í netin kl. 07.30. Það skipti eng-
um togum að við drógum átta trossur og
vorum búnir að draga þær kl. 19.30. og
aflinn reyndist 53 tonn. Maður lét nú
fara lítið fyrir sér í talstöðinni og ekkert
fréttist fyrr en eftir löndun. Við vorum
þarna einir.
Á föstudeginum fengum við 51 tonn
og á laugardeginum 52 tonn en þá fyllt-
ist allt af netum á svæðinu. Ég held að
ég hafi aldrei verið með eins duglegan
mannskap og ég hafði þessa vertíð. Það
var ótrúlegt að vera aðeins einn og hálf-
an tíma með trossuna, með þessu fiskiríi,
því þarna var verið með fimmtán steina á
hverju neti og tuttugu og sex kúlur, eða
hringi líka á flotteininum.
Nú fór að hýrna yfir mannskapnum
og 1. maí vorum við hæstir, með einu og
hálfu tonni meira en Lómurinn. Annan
maí fór Lómurinn upp fyrir okkur aftur.
Svona gekk það fyrstu dagana í maí. En
svo fundum við fínan hryggningarblett
utan í Eldeyjarskerjunum á svokölluðu
Níu mílna Horni, en frá því horni liggja
skerin í SV að Geirfuglsdrangnum. Þar
röðuðum við átta trossum, svo þétt að
það var ekki möguleiki að leggja trossu á
milli og stundum lögðum við sjö trossur
samhliða og eina þvert yfir hinar. Við
fækkuðum um tvær trossur. Þarna redd-
aðist toppurinn, því að við vorum með
yfir 20 tonn í róðri og 23 tonn síðasta
róðurinn, laugardaginn fyrir Hvítasunnu.
Drauminn réðum við feðgarnir þannig
að ég fór tiltölulega léttar út úr vertíð-
inni, með því að fara aldrei vestur á
Breiðafjörð. Valdi léttari leiðina.
Vetrarvertíðin, já og allt árið 1967, verður mörgum minnistætt, ekki síst mér. Þetta var árið, sem síldin hvarf
og vetrarvertíðin var sú erfiðasta, sem ég man eftir, hrikaleg ótíð alveg fram að páskum.
Mynd: Þorsteinn Gíslason.
Konur um karla
Herra sköpunarverksins?
„Guð skapaði karlinn á undan
konunni. Það er nákvæmlega
þannig sem ég skrifa. Fyrst geri
ég uppkast ... “
Karen Blixen.
„Konan þarf að kunna helmingi
meira en karlmaður eigi hún að
verða metin sem hálfdrættingur
á við hann. Sem betur fer er
það hreint ekki erfitt.“
Fannie Hurst, 1889-1968, banda-
rískur rithöfundur.
„Karlmaðurinn breytir heiminum
- konan breytir karlmanninum.“
Julie Burow.
„Það þarf tvær konur til þess að
ala upp einn karlmann; móður
hans og eiginkonu.“
Ókunnur höfundur.
„Engin kona gerir karlmann að
flóni. Hún veitir honum aðeins
tækifæri til að þroska með sér
meðfædda hæfileika.“
Agnes Bernelle.
„Karlmenn eru snjallri stúlku eng-
in gáta - þeir eru lausnin.“
Zsa Zsa Gabor.