Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Blaðsíða 39

Sjómannablaðið Víkingur – 39
ingar og stærð þess. Einnig gilda ýmsar
sérreglur um siglingar um skurðinn,
meðal annars að skipstjóri undirritar
skjal um að hafnsögumaður taki yfir alla
stjórn og ábyrgð á siglingunni um skurð-
inn. Mun slíkt ákvæði ekki þekkjast ann-
arsstaðar. Panamaskurðurinn er mikið
mannvirki og flestum okkar þótti sigl-
ingin um hann og skipastigana, sem í
honum eru, ærið nýstárleg. Þar sem fæst-
ir okkar höfðu áður farið um skurðinn
þótti okkur þetta allt mikið ævintýri.
Dælumaðurinn, sem var með jafnlyndari
mönnum og launfyndinn, lét þess hins
vegar getið morguninn eftir að ekki væri
nú breytingin sérlega mikil þótt við vær-
um komnir í Kyrrahafið. Morgunmatur-
inn væri að minnsta kosti svipaður og
áður og enn frá Sambandinu!
Eftir að við slepptum lóðsinum í Pa-
nama var Gunnar skipstjóri fljótur að
setja á fulla ferð og virtist ánægður með
að vera aftur orðinn „Commander“
skipsins. Siglingin næstu daga suður
með vesturströnd Suður-Ameríku, var
ósköp ljúf og veður eins best varð á kos-
ið, stillt og bjart. Farið var yfir miðbaug
daginn fyrir Þorláksmessu, en sá áfangi
þykir jafnan nokkur viðburður á ferli
sjómanna, einkum þegar þeir fara yfir
bauginn í fyrsta skipti. Á seglskipaöld
voru fastir siðir tengdir siglingunni yfir
miðbaug, en þeir voru flestir aflagðir
þegar við vorum þarna á ferð og ekki
gerðum við okkur neinn dagamun af til-
efninu. Nóttina eftir sáum við Suður-
krossinn greinilega á næturhimninum og
þótti okkur sem vorum á næturvakt
skemmtileg nýlunda að því.
Jólahátíðina héldum við úti á sjó,
skammt sunnan miðbaugs, og var reynt
að hafa jólin sem ánægju- og hátíðlegust.
Flestir voru með einhverjar jólagjafir
með sér að heiman og auk þess var út-
hlutað pökkum frá einhverjum samtök-
um á Íslandi, svona til að tryggja að allir
fengju eitthvað. Ekki man ég hvað var í
þessum pökkum en á merkimiðanum
stóð: „Til sjómannsins“. Skipshöfnin
safnaðist saman í matsal undirmanna.
Þar var góður matur á borðum, jólasálm-
ar voru sungnir og það kom í hlut Sig-
urðar 1. stýrimanns að lesa jólaguðspjall-
ið. Það hlutverk leysti hann með sóma.
Ef ég man rétt bauð skipstjórinn öllum
upp á eitt rauðvínsglas með matnum, en
meira fékk enginn!
Til Callao, sem er hafnarborg Lima
höfuðborgar Perú, komum við á jóladag.
Þegar komið var að bryggju fórum við
nokkrir félagar saman í land og þegar við
höfðum gengið á að giska 2-300 metra
upp bryggjuna mætti okkur harla undar-
leg sjón. Í stórum pappakassa sat öldruð
indíánakona. Hún bjó í kassanum, svaf
þar vafin í dagblöð en vann fyrir sér með
því að tefla skák við aðvífandi sjómenn –
upp á peninga. Þegar okkur bar að var
danskur sjóari að tapa fyrir kellu og kvað
hann Íslendinga ekki geta verið þekkta
fyrir annað en að láta að minnsta kosti
einn úr hópnum reyna sig við hana. Höf-
undur þessara lína var valinn til tafl-
mennskunnar og skutum við saman fé til
að leggja undir. Er skemmst frá því að
þar fuku fimm dollarar en kerlingin varð
kampakát og blessaði okkur og allt ís-
lenskt í bak og fyrir, var ekki vön því að
vinna þvílíka upphæð á einni skák! Og
fleiri sérkennilegar vistarverur voru í ná-
grenninu. Stutt frá kassa taflkonunnar
sáum við járnplötu liggjandi í sandinum,
og undir henni bjó einn maður.
Og það er sama hvar frómur flækist,
alltaf verða landar á vegi manns. Á þess-
um tíma var búsettur í Lima Hermann
Einarsson fiskifræðingur, sem var sér-
stakur sérfræðingur Sameinuðu þjóðanna
og ráðgjafi Perústjórnar í við veiðar á an-
sjósu. Var skipstjóra og yfirmönnum sem
þess áttu kost boðið heim til Hermanns
og konu hans. Allir sem þess gátu notið
voru sérlega ánægðir með þá heimsókn.
Hermann var mjög skemmtilegur maður
og mikill áhrifamaður í sjávarútvegi í
Perú.
Annars vakti koma Hamrafells til
Callao nokkra athygli. Íslenskt skip hafði
víst ekki sést þar áður og var frá þessum
viðburði sagt í staðarblöðum. Við notuð-
um vitaskuld tækifærið til að fara til
Lima og skoða okkur þar um. Vel leist
okkur á höfuðborgina en óneitanlega var
það nokkuð sérkennileg upplifun að
spóka sig á skyrtunni undir pálmatrjám
á breiðstrætum í 20-30 stiga hita á milli
jóla og nýárs. Eitt kvöldið var okkur
boðið að heimsækja norskt sjómanna-
heimili og kirkju sem trúboðar ráku. Þar
var okkur vel tekið en heldur þótti nú
flestum skemmtunin þar þurr og dauf-
leg!
Eftir þriggja eða fjögurra daga dvöl í
Callao var aftur látið úr höfn og stefnt
norður á bóginn. Yfir miðbaug sigldum
við á nýársnótt og síðan aftur um Pa-
namaskurð inn á Mexíkóflóa.
Til Trinidad og Englands
Í Callao bárust Gunnari skipstjóra fyrir-
mæli um að sigla þaðan til Trinidad en
þar átti að lesta farm til Englands. Frá
Mynd: Håkan Nyberg
Á úthafinu. Mynd: Sarivaara.