Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2014, Blaðsíða 22
22 – Sjómannablaðið Víkingur
Stjórnarvöld í Englandi
heimta það að togararnir sigli
tvær ferðir á austurströndina,
en hina þriðju ferðina mega
þeir fara til vesturstrandarinnar.
Við skulum athuga hvað þetta
þýðir, og sleppa alveg öryggis-
málunum, því að ég býst ekki
við því að háttvirtur ráðherra
hafi neinar áhyggjur út af þeim,
því ekki lét hann þær í ljós.
Með því að fara til austur-
strandarinnar má gera ráð fyrir
4–5 dögum lengri ferð, ef allt
gengur vel. En þar sem ferðin
lengist þetta mikið, verður að
ísa fiskinn betur, en það þýðir
20–30 prósent minna fiskmagn.
Nú munu margir spyrja: hafa
Englendingar svo mikinn fisk að þeir
vilji tefja skipin sem mest?
Sannleikurinn er sá, að fámenn fisk-
salaklíka í Englandi mun hafa barið þetta
í gegn. Við vorum staddir í Fleetwood í
byrjun nóvember og urðum varir við þær
æsingar, sem þar voru ríkjandi út af
þessum kröfum, og ef ég færi að endur-
taka allt sem þar var sagt viðvíkjandi
þessum málum, þá er ég viss um að
íslenzk stjórnarvöld mundu finna
ástæðu til þess að geyma mig á Litla-
Hrauni í nokkra mánuði, því
athafnafrelsið í þessu elzta lýð-
ræðisríki heimsins er nú þeim
takmörkunum
háð.
Mér finnst að háttvirtur ráð-
herra, ætti að afla sér upplýs-
inga um það, hvað margir
togarar frá Hull og Grímsby,
sigli með fiskinn til Fleetwood,
og snúa sér síðan að skipshöfn-
unum á þeim og brýna fyrir
þeim þegnskap til handa hinni
fámennu fisksalaklíku í
Englandi.
En fari nú svo, að við sjó-
menn verðum neyddir til þess
að sigla á austurströndina, hvað hafa þá
íslenzk stjórnarvöld gert til þess að auka
öryggi okkar.
Ekki getur maður séð þess merki, að
þau hafi útvegað okkur rafmagns-
„kabal“, til þess að gera segulmögnuðu
tundurduflin óvirk, eða loftvarnabyssur
Staðið í aðgerð. Mynd: Ragnar Franzson
Stórt vörufl utningaskip leggur frá Torfunefsbryggju á Akureyri. Herskip lóna á Pollinum og sjófl ugvélar biða fl ugtaks. Seinni heimsstyrjöldin er í algleymingi, og
íslenzkir sjómenn eru uggandi. Þeir voru ekki sannfærðir um, að íslenzkir pólitíkusar áttuðu sig á stöðu mála, þegar siglt var yfi r Atlantshafi ð til Englands, og
Þórður Pétursson togarastýrimaður spurði: „Hvaða hafa íslenzk stjórnarvöld gert til þess að auka öryggi okkar?“