Bændablaðið - 25.08.2022, Blaðsíða 28

Bændablaðið - 25.08.2022, Blaðsíða 28
28 Bændablaðið | Fimmtudagur 25. ágúst 2022 LÍF&STARF Frá byrjun árs 2020 hafa sviss- nesku hjónin Laurent og Lola Balmer byggt upp litla garð- yrkjustöð undir Hafnarfjalli í Borgarfirði sem þau nefndu Narfasel. Nú hafa þau hins vegar gefist upp á íslenskri veðráttu; sólarleysi og skammlífu sumri – ekki vegna áhrifa á uppskeru heldur á eigin geðheilsu. Ungt par, Ásta Karen Helgadóttir og Filip Poach, hefur keypt land og húsakost í Narfaseli og tekur við rekstrinum í byrjun september. „Við erum mikið útivistarfólk og líður best úti í náttúrunni, hvort sem það er uppi á fjöllum á fjallaskíðum eða úti í sjó á brimbrettum – höfum búið víða um landið og það var alltaf stefnan okkar að kaupa eign fyrir utan höfuðborgarsvæðið. Svo þegar þetta einstaka tækifæri kom upp var það of fullkomið til að sleppa því. Við hlökkum til að vinna meira með árstíðunum, veðrum og vindum. Við erum bæði miklir umhverfissinnar og höfum ástríðu fyrir góðum og hollum mat,“ segir Ásta um forsöguna að kaupunum. Afinn skólastjóri á Reykjum Að sögn Ástu kaupa þau land og allan húsakost í Narfaseli og fjármagna kaupin með eigin sparifé, sölu á eignum og bankaláni. Þau hafa hvorugt beinlínis reynslu af grænmetisframleiðslu eða öðrum landbúnaði, en Ásta segir að hún hafi tengsl við garðyrkju úr barnæsku. „Við höfum ekki unnið við garðyrkju áður, nema ég í skólagörðum, en margar af mínum fyrstu minningum eru frá Garðyrkjuskólanum á Reykjum, þar sem afi minn, Grétar Jóhann Unnsteinsson, var enn skólastjóri þegar ég var lítil. Þar hlupum við systkinin í gegnum gróðurhúsin og lékum okkur þar sem var verið að prófa að rækta alls konar grænmeti og eins og frægt er orðið, bananatré. Filip ólst upp í smábæ í skógríku fjalllendi í Tékklandi þar sem afi hans og amma stunduðu sjálfsþurftarbúskap,“ segir Ásta. Umfangsminni ræktun í byrjun Þegar þau eru spurð hvort þau hyggist halda sömu ræktun og þau Laurent og Lola voru með, segir Ásta að umfangið verði talsvert minna – og þau ætla ekki að fást við svínarækt eins og forverarnir. „Þar sem við erum að fara að stunda ræktun í fyrsta sinn munum við þurfa að einbeita okkur að færri tegundum fyrst um sinn. Við eigum eftir að ákveða nákvæmlega hvaða tegundir við munum rækta á næsta ári en það verða líklega um þrjár til fimm tegundir af grænmeti. Þau Ásta og Filip hræðast ekki óblítt veðurfar undir Hafnarfjalli, þar sem þau séu orðin öllu vön vegna útivistaráhugamála sinna. „Við höfum stundað fjalla- og sjóíþróttir og erum ýmsu vön, höfum lengi vel fylgst mjög náið með veðurspám og til dæmis þegar við bjuggum á Vestfjörðum þurftum við margoft að ferðast í alls konar veðrum – eða bara vera skynsöm heima fyrir ef þannig var. Við munum bæði vinna meðfram ræktuninni og sem betur fer hefur sveigjanleiki til heimavinnu aukist vegna Covid-19, svo ef veðurspáin er slæm þurfum við vonandi ekki að ferðast neitt. Stefnan er svo að planta mikið af trjám á landinu á næstu árum til að auka skjól, en Laurent og Lola hafa þegar plantað nokkur þúsund trjám,“ segir Ásta. Þau munu taka við Facebook- síðu Narfasels og þar munu upplýsingar berast um hvaða þjónusta verður í boði varðandi framboð og sölu á framleiðslunni. Góðar viðtökur Íslendinga Laurent segir ástæðu brotthvarfs þeirra ekki vera áhrif íslenskrar veðráttu á grænmetisframleiðsluna, hún hafi ekki verið vandamál í sjálfu sér þótt gjarnan hafi blásið hressilega undir Hafnar fjalli og veður kannski ekki alltaf verið ákjósanlegt. Vörur þeirra hafi fengið góðar viðtökur og nefnir hann sérstaklega heiðarleika Íslendinga sem hafa átt í viðskiptum við þau. „Það kom okkur í sjálfu sér að vissu leyti á óvart að upplifa það á þessum tveimur árum að það skiluðu sér alltaf greiðslur til okkar fyrir sendingar okkar, sem við afhentum eða skildum eftir fyrir utan heimili fólks í Borgarfirði og á Akranesi. Við afhendingu skildum við eftir innleggsupplýsingar fyrir viðskiptavini til að greiða fyrir vörurnar í heimabönkum sínum – og við höfum aldrei lent í því að fá ekki inn greiðslu fyrir grænmetið.“ Íslenskar kartöfluætur Laurent segir að það hafi líka komið sér á óvart hversu Íslendingar séu spenntir fyrir nýjum kartöflum – og reyndar séu neysluvenjur Íslendinga á ýmsu grænmeti frábrugðnar því sem þau sjálf hafi vanist í Sviss. Þau hafi hins vegar fljótlega aðlagast þeim og getað gert flestum til hæfis. Langmest af þeirra uppskeru hafi selst og nánast engin matarsóun hafi verið frá þeirra garðyrkjustöð. „Mesta áskorunin var að láta hanna gróðurhús sem gæti þolað norðaustanstorminn, sem við fundum á endanum með því að nota hyggjuvitið og byggja þau sjálf í samstarfi við gott fólk í stað þess að kaupa fjöldaframleidd hús.“ Dýrmæt reynsla sem nýtist í næsta landi Þau Laurent og Lola hafa fjárfest talsvert í tengslum við uppbyggingu garðyrkjustöðvarinnar í Narfaseli; keyptu land, tæki og tól og reistu sér íbúðarhúsnæði og tvö gróðurhús. „Það verður að vissu leyti eftirsjá að Narfaseli, en við fengum mikið út úr því að koma okkur upp aðstöðunni – skipulaginu og byggingavinnunni. Við erum nú tilbúin í að byggja upp á nýtt annars staðar, því reynslan frá Íslandi er ómetanleg. Við höfum verið að svipast um eftir heppilegu landi og núna líst okkur vel á Suður-Ameríku og Paragvæ er álitlegt þar sem við munum halda áfram að rækta grænmeti á lítilli garðyrkjustöð, því þar liggur okkar ástríða,“ segir Laurent. Hann áréttar að rekstur garðyrkjustöðvarinnar hafi gengið ágætlega og það sé ekki ástæða brotthvarfsins. Þar sé aðallega áhrifum íslenskrar veðráttu á sálarlífið um að kenna, íslensku skammdegi og of stuttum sumrum – sem þau hafi vanmetið. Skeifunni 3h ll Sími: 588 5080 ll dynjandi.is ALLT FYRIR VINNU OG ÖRYGGI Öryggisvörur - Vinnu- og öryggisfatnaður Kíktu á úrvalið í vefverslun Dynjanda eða komdu við. Við veitum þér faglega aðstoð. Laurent við gulrótarakurinn í Narfaseli. Mynd / smh Filip Poach, Ásta Karen Helgadóttir, Lola og Laurent Balmer. Mynd / Narfasel Sigurður Már Harðarson smh@bondi.is Svissnesku garðyrkjubændurnir í Narfaseli flýja íslenska veðráttu og skammdegi: Ungt par kaupir landið og garðyrkjustöðina – „Erum miklir umhverfissinnar og höfum ástríðu fyrir góðum mat“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.