Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.03.1939, Side 16

V A K A 2. árg. . Jan.-marz 1939
Við sjáum oft á aftni
sem eld í vestri kvikna.
Við hlustum yfir hafið,
og hugir okkar vikna.
Að heiman heim þið siglduð
og hlutuð óskaleiði.
Nú Ijómar fyrir landi
hinn logagyllti reiði.
Og farmurinn er fegri
en fyt í Austurvegi.
Svo innilegar óskir
á Islands heiðursdegi.
Og ef þið hafið efast
um íslands móðurhendur,
þá lítið yfir landið.
Nú Ijóma fjöll og strendur.
Þið sjáið eilíft sumar
við sjónum ykkar blasa.
Hver sveit er enn í œsku
með angan lyngs og grasa.
Þetta kvæði var ort árið 1930. Nú
hefir Björgvin Guðmundsson tónskáld
gert við það einkar geðþekkt lag, sem
væntanlega verður birt í næsta hefti
fJíþku. Síðan munu Vökumenn gefa
lag og ljóð út sérprentað. — Ýmsir
hafa fundið til þess, að skortur væri
á söng sem þessum. Nú er úr því bætt.
Eftirleiðis mun þessi söngur verða
sunginn alstaðar þar, sem Vestur-ís-
lendinga er minnzt. Þeir munu einnig
syngja hann, er þeir minnast heima-
landsins og móðurþjóðarinnar.
Að heiman heim þið siglið.
Og hjartans þakkir okkar.
Það logar ennþá eldur,
sem út á djúpið lokkar.
Þið berið kœra kveðju
frá koti, stekk og heiðum
þeim Islands börnum öllum,
sem eru á Vesturleiðum.
14
- . V

1