Borgfirðingabók - 01.12.2004, Síða 111

Borgfirðingabók - 01.12.2004, Síða 111
Borgfirdingabók 2004 109 voru leiðinlegir. Enginn til að leika sér við. Veðrið of vont til að fara út í Hitt hús til Siggu. Hennar eigin systur voru alltof litl- ar til að leika sér við. Hún heldur áfram að skæla. Enginn virðist taka eftir henni. Hún hækkar svolítið tóninn. Er öllum alveg sama um hana? Þau eru auðvitað öll að kjá framan í minnstu systur. Hún og Signý verða víst útundan héðan í frá. Hún öskrar. Þau skulu verða að taka eftir henni! Það er pabbi sem snýr sér að henni. Góði pabbi. „Hvað er að, hofróðan mín? Af hverju ertu að gráta?“ Hún veit það varla sjálf. Hvað á hún að segja? Hún heldur áfram að vola, en held- ur á lægri nótum en fyrr. „Eg vil fara út að leika mér,“ vælir hún. „Það er ekki veður til þess, rýjan mín,“ segir mamma. „Þú kæmir strax inn aftur. Kuldaboli bítur þig í nefið. Komdu held- ur og fáðu þér mjólkursopa, heillin." En hún er ákveðin í að neita öllu. Þau mega alveg ganga eft- ir henni. Mamma er búin að hanga yfir litlu systur í allan morg- un og pabbi situr með Signýju á hnjánum. Nú stendur hann upp. „Þetta tjóir ekki,“ segir hann. Hann snýr sér að henni: „Það er best þú komir með mér í húsin." Hún volar enn. Veit ekki hvort hún vill fara með honum út. Hann bætir við: „Viltu ekki sjá þegar ég gef hrútunum hafrana?“ Og það vill hún. Hún steinþagnar. Loksins gerist eitthvað skemmdlegt. Stóru, feitu og fallegu hrútarnir í hrútastíunni mundu ráðast á rytju- legu, skeggjuðu hafrana og éta þá. Henni hefur alltaf verið í nöp við hafrana. Ekki bara af því að sá stóri væri Grímur gamli endurborinn, heldur hafði sá litli líka oft reynt að stanga hana. Frændur hennar, Palli og Pési, hafa líka sagt henni sögu af strák í næstu sveit sem var svo vit- laus að fara ofan í geitakróna og þá hafði hafurinn ráðist á hann og rekið annað hornið í gegnum hann. Pabbi stráksins hafði haft vit á að saga hornið af hafrinum og farið í snarhasti með strákinn til læknisins. Hann gat tekið hornið úr stráknum og saumað hann saman, annars hefði hann ekki þurft að kernba hærurnar, sagði Palli. Og Pési bætti við: En hann varð aldrei samur efdr, gekk alltaf álútur og hafði allt á hornum sér. Hafurinn hallaði líka undir flatt af því hornið sem eftir sat var svo þungt.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156

x

Borgfirðingabók

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Borgfirðingabók
https://timarit.is/publication/1750

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.