Borgfirðingabók - 01.12.2004, Síða 154

152
Borgfi rt)ingabók 2004
inlega völdum við svo í hlutverk og því næst gátu æfingar haf’-
ist. Stóðu þær gjarnan í fjórar til fimm vikur og þá æft daglega
þegar nær dró sýningu. I allri þessari vinnu mátti heita að
Freyja væri fyrst á staðinn og síðust út. Þolinmæði hennar var
takmarkalaus við að ná því besta út úr þeim efniviði sem hún
hafði. Eg man ekki eftir öðru en að henni hafi tekist að gera
leikara úr öllum sem til voru kallaðir, þó að þrautin væri stund-
um þung.
Hún hafði einstakt lag á unglingunum með sinni blíðu og
rósemi, en var samt ákveðin að ná því sem hún vildi. AJlir báru
mikla virðingu fyrir henni. Oft var ráðist í stór og viðamikil
verk, má þar nefna „Mann og konu “, „Pilt og Stúlku „Jeppa á
Fjalli“, „Imyndunarveikina“og mörg fleiri. Það var ekki nóg með
að hún sæi um æfingar, hún var líka með í útvegun búninga og
hönnun leiksviðs. Ekki treysti ég mér til að meta heildarvinnu-
framlag hennar við þessi verk en mér er nær að ætla að þau
megi telja í ársverkum. A sýningunum sjálfum var hún klettur-
inn sem allir treystu á og blés kjarki og metnaði í hina ungu
leikara, enda man ég ekki eftir neinum alvarlegum mistökum
í sambandi við þessar sýningar. Það verður aldrei ofmetið það
nám sem felst í því fýrir ungling að taka þátt í slíku starfi og
hafa Freyju sem kennara í framsögn og framkomu er mikið lán
fyrir þá sem þess nutu. Sjálfur varð ég miklu ríkari af reynslu
og góðum minningum við að taka þátt í þessu öllu við hlið
einnar minnar uppáhalds vinkonu, Freyju Bjarnadóttur.
Guámundur Sigurðsson
C