Læknablaðið - 01.10.2022, Blaðsíða 34

462 L ÆKNABL AÐIÐ 2022/108
„Ansi margir hafa komið að því að halda
lífinu í mér,“ segir Guðmundur Felix
Grétarsson eftir hjartnæman fyrirlestur
í Hörpu um síðustu mánaðamót. Hann
fór þar ásamt teymisstjóra aðgerðarinnar,
Lionel Badet, yfir handaágræðslurnar sem
hann gekkst undir í Frakklandi í janúar í
fyrra – tímamótaaðgerð sem umbylti lífi
hans.
„Ég vaknaði með túbu í hálsinum og
hugsaði: Hver gerir sjálfum sér þetta vilj-
andi? Mér leið eins og ég hefði tvo trukka
á öxlunum,“ skaut hann á lækna í fyrir-
lestri sínum og uppskar hlátur í þéttsetn-
um salnum.
„Ég horfði á handleggi annars manns
þegar ég vaknaði upp. Hárin á framhand-
leggjunum, svartari, dekkri og grófari.
Aðrir handleggir en mitt blóð,“ sagði Guð-
mundur. Hann lýsir því nánar í samtali
við Læknablaðið.
„Hendurnar eru ótrúlegar svipaðar
þeim sem ég hafði áður. Það er magnað
hvað þær hafa aðlagast. Húðliturinn
orðinn jafn alls staðar. Neglur vaxa eins
og illgresi.“ Hendurnar hafi umbreyst.
„Ég skipti um húð frá úlnlið og niður úr
og það komu aðrar neglur undir. Ég kasta
húðinni og nöglunum á nokkrum vikum.“
Má búast við meiri framförum
Lionel Badet fór yfir líffæraágræðslur og
þessa tímamótaaðgerð í fyrirlestrinum.
Fáir hafa snert íslenska heilbrigðiskerfið með sama hætti og
Guðmundur Felix Grétarsson. Tugi aðgerða hefur þurft til að halda lífinu í honum,
eins og hann lýsir auk einnar stórrar sem bætti lífsgæði hans stórkostlega.
Hann lýsti áhrifum handaágræðslu-tímamótaaðgerðarinnar með lækni sínum Lionel
Badet á 30. þingi Skandinavíska ígræðslufélagsins
■ ■ ■ Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
„Margir læknar haldið
lífinu í mér“
V I Ð T A L
Hann er yfirmaður þvagfæradeildar
og skurðaðgerðamiðstöðvarinnar á
Edouard Herriot-sjúkrahúsinu í Lyon.
Sjálfur taugalæknir og ígræðsluskurð-
læknir og hlutverk hans að fjármagna
vinnuna, velja skjólstæðingana og
skipuleggja aðgerðirnar.
„Felix má búast við meiri framförum,
eða í allt að þrjú ár,“ sagði hann þar. „Því
ofar sem græða þarf handlegginn á, þeim
mun lengri tíma tekur að ná virkni,“
lýsti hann. „En það fyrsta sem sjúk-
lingurinn finnur er næmið eins og fyrir
hitabreytingum.“ Næmið sé einmitt einn
helsti kostur líffæraágræðslna umfram
gervilimi og lykilatriði fyrir Guðmund
Felix.
„Aðgerðin tók 11 klukkustundir á
hægri handleggnum en 13 klukkustund-
ir á þeim vinstri,“ lýsti hann. Einnig að
teymið hafi auk þess verið yfir 8 klukku-
stundir að aflima gjafann fyrir aðgerðina
stóru. Aðgerðin á Guðmundi Felix hafi
verið sú fyrsta af þessari stærðargráðu, en
auk handleggjanna var vinstri öxl grædd
á hann.
Þjóðin hefur fylgst með elju Guð-
mundar allt frá slysinu. Hugarfar hans er
aðdáunarvert og gleðin yfir höndunum
fölskvalaus. Saga Guðmundar þar til hann
undirgekkst þessa tímamótaaðgerð er
lygileg.
Líffæragjafir stærsta hindrunin
„Allir þekktu græna handalausa mann-
inn,“ sagði hann í fyrirlestri sínum og
hvernig hann hafi meðal annars safnað
fyrir aðgerðinni með þátttöku í Reykja-
víkurmaraþoninu. Þjóðin hafi staðið með
honum.
Hann rakti sögu sína. Ungur handa-
laus maður sem missti konu sína frá sér
og sökk í fíkniefni eftir alvarlegt slys.
Lifrin fór. Fékk tvær lifrar ígræddar með
nokkurra mánaða millibili. Á ónæmis-
bælandi lyfjum síðan. Badet segir að
einmitt sú staðreynd hafa gert hann að
ákjósanlegum „handhafa“.
„Við höfum einu sinni afstýrt höfn-
unarferli í tilviki Felix,“ segir Badet sem
notar eins og aðrir Frakkar millinafn
Guðmundar enda vefst þetta íslenska nafn
fyrir þeim ytra. Guðmundur Felix óttast
þó ekki að missa hendurnar.
„Hugarfarið skiptir svo miklu. Ég
hugsa ekki um það hvort líkaminn muni
hafna höndunum. Ef að það gerist, tek
ég á því,“ segir hann æðrulaus. „Ég trúi
að ef maður er stanslaust að bíða eftir að
eitthvað slæmt gerist, kalli maður það yfir
sig,“ segir hann yfirvegað við Læknablaðið.
Badet segir engar áætlanir um eins
umfangsmiklar aðgerðir og gerð hafi ver-
ið á Felix. „En við undirbúum nú handa-
ágræðslu frá olnboga,“ segir hann, sestur
með Læknablaðinu í Hörpu. Teymi hans
stundi nú rannsóknarvinnu og stefni á