AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.08.1996, Qupperneq 62

Rýmismynd. Fjarvíddarmynd fró hreyfikerfi.
þar sem verðmætin verða varanlegri fyrir ríki, sveitar-
félög og einstaklinga. Þrátt fyrir að sumar vistfræði-
legar lausnir séu ekki eins aðkallandi á íslandi og
víða erlendis, þá eru málefni eins og flokkun á sorpi,
endurvinnsla efna, notkun umhverfisvænna efna, að-
skilnaður frárennslis í „grátt" og „svart" og mögu-
leikinn á að nota sólarljós til upphitunar vissulega
allt saman mikilvæg málefni. Því er nauðsynlegt að
vistfræðilegar lausnir geti orðið hluti af arkitektúrnum.
í afstöðunni til sameiginlegra rýma er gengið út frá
fullyrðingunni um að íslendingurinn sé einbúi í eðli
sínu og verði í flestum tilvikum að fá að hafa allt sitt
skýrt skilgreint og afmarkað. f fáum orðum sagt er
ætlunin að tillagan endurspegli breytileikann í sam-
félagi íslands framtíðarinnar og endurskilgreini fyrir-
bærið félagslegt kerfi á þá lund að félagslegt kerfi
sé kerfi sem uppfylli sérþarfir.
Grundvöllur úrlausnarinnar byggist á þrískiptingunni:
burðarkerfi, ganga/lagnakerfi og íbúðareiningu.
Burðarkerfið er staðlað kerfi súlna og burðarbita sem
auðvelt er að laga að mismunandi lóðum og er fær-
anlegt milli staða. Aðveita og fráveita fylgja göngu-
brautum. íbúðareiningar eru byggðar upp af léttum
sjálfberandi einingum, sem bæði máfjöldaframleiða
og flytja á staðinn til innsetningar, eða byggja inn í
burðargrindina á staðnum.
Hin hefðbundna lóð er ekki lengur til sem sllk. í til-
lögunni er kosið að útvíkka skilgreininguna á hinni
hefðbundnu „lóð“ sem umhverfi sem getur tekið við
burðareiningum og rými sem tekur við rýmiseiningum
eða íbúðum. Af þessu leiðir að samspil umhverfis
og íbúðarþarfar getur af sér afstöðumynd sem er
sérstök í hverju tilviki fyrir sig. Að tefla grunnhugmynd
tillögunnar um íbúðabyggðina saman við þær
hugmyndir sem umhverfið/lóðirnar gefa fæðir af sér
afstöðumynd sem er sérstök fyrir hvern stað.
Hugmyndir þær sem hér eru settar fram sýna byggð-
ina á ákveðnum tímapunkti og á ákveðnu bygginga-
stigi. Sýnt er með undirstöðum, tómum, hálftómum
og fullum burðareiningum hvað talið er að lóðirnar
þoli með góðu móti - I rauninni má segja að hverfi
sem þessi geti verið í stöðugri byggingu, uppbygg-
ingu og niðurrifi. Hinar 20 Ibúðir tillögunnar eru teikn-
aðar inn I þann ramma.
í Norðlingaholti, sem hér er sýnt, er skógurinn
bakhjarl byggðarinnar og vex að hluta til inn I hana.
Skógarbotninn heldur áfram I yfirfærðri mynd I bíla-
stæðinu milli súlna I skugga bygginganna. Að
sunnanverðu myndar byggðin opið útivistarsvæði I
samspili við skógarlund. Þannig tengir manngerður
súlnaskógurinn saman skóglendið að norðanverðu
og skógarlundinn að sunnanverðu. Gönguleiðir
teygja sig út úr gangakerfi bygginganna og enda
ýmist úti á hól, niðri við vatn eða liggja gegnum skóg-
inn að fyrirhuguðum kjarna Norðlingaholtsskipu-
lagsins.
Þegar uppbygging hefst er byrjað á að reisa undir-
stöður og súlur. Þarríæst hefst bygging lagna- og
samgöngukerfis á vegum viðkomandi sveitarfélags.
Þannig myndast gangar sem tengja allar burðar-
einingarnar saman og stífa af burðarvirkið. Burðar-
einingarnar koma ein af annarri, byggðar upp af rör-
súlum, ytri grind og gólfagrind, og mynda net rýmis-
eininga (3-3-3=27 einingar), sem hugmyndin er að
hið opinbera leigi eða láni út til einstaklinga. Burðar-
grindin er þannig samsett að auðvelt er að taka hana
niður og setja upp annars staðar, og verður hún því
60