Þingtíðindi Alþýðusambands Íslands ... - 20.05.1996, Blaðsíða 158

Hér höfum við fengið í heimsókn starfsmenn vinnueftirlitsins og Máttar,
sem hafa upplýst okkur um heilsurækt og leiðbeint okkur í framkvæmd afar
flókna líkamsæfinga. Ég vil einnig þakka fréttamönnum fjölmiðla gott sam-
starf. Það verður ekki öðru haldið fram en þeir hafi fylgst vel með þessu þingi
og komið því, sem hér hefur verið að gerast, á framfæri.
Við erum nú komin að lokum þessa 38. þings Alþýðusambands Islands, sem
jafnframt er afmælisþing, en sambandið var stofnað 12. mars 1916. Meðal
annars af því tilefni lá mikill fjöldi mála fyrir þessu þingi til umfjöllunar og af-
greiðslu. Ég tel að allur undirbúningur fyrir þingið hafi verið vandaður og
tekist vel þrátt fyrir nokkra tímaþröng, þar sem um vorþing er að ræða.
Góðir þingfulltrúar. Það lágu fjölmörg mikilvæg mál fyrir þessu þingi, sem
nú hafa verið rædd ítarlega og síðan samþykkt. Allir þessir málaflokkar niða að
því með einum eða öðrum hætti, að bæta kjör félagsmanna Alþýðusambands-
ins. Ég ætla ekki að tíunda einstaka málaflokka, nefni þó kjaramálin og endur-
nýjum kjarasamninga um næstu áramót. Við erum sammála um að sækja um-
talsverðar kjarabætur fyrir okkar fólk í þessum samningum með sérstaka
áherslu á dagvinnulaunin.
Við skulum gera ráð fyrir að þá verði erfitt, og geti kostað harða baráttu.
Ekki síst í Ijósi þeirra atburða sem þessa dagana eru að gerast á Alþingi, þar
sem ríkisstjórnin er að knýja fram breytingar á vinnulöggjöfinni, í algjörri and-
stöðu við gjörvalla verkalýðshreyfinguna á Islandi. Hér er um að grófa íhlutun
í innri mál frjálsrar verkalýðshreyfingar að ræða og þar með er verið að rjúfa
friðinn.
Félagar, á þessu þingi hefur verið tekist á um menn og málefni, á stundum
svo að hrikt hefur í. Það er ekkert eðlilegra í fjöldahreyfingu eins og Alþýðu-
sambandi Islands, en að tekist sé á. En verum alltaf minningu þess hver var
megin ástæðan fyrir stofnun fyrstu verkalýðsfélaganna og síðan Alþýðusam-
bandsins. Nefnilega sú að því aðeins væri von um árangur að fólk stæði saman
og í krafti samstöðu og fjöldahreyfingar miðaði fram á veginn. Þessi grundvall-
ar atriði eiga ekki síður við í dag en á vordögum hreyfingarinnar.
Það er mín skoðun - og vonandi er það skoðun okkar allra að þingið hafi
leitt í ljós að við höfum þrek og burði til að takast á við erfiðan ágreining og
leysa hann. Ég leyfi mér að líta svo á að við séum sterkari eftir, þó það er
ekkert nýtt.
Ég hef oft leitt að því hugann að undanförnu, hvort þau viðhorf séu vaxandi
meðal fólks að þau lífskjör sem við þrátt fyrir allt búum við, hafi nánast komið
af sjálfu sér. Það er í öllu falli tímabært að fara að rifja upp hvemig verkalýðs-
hreyfingin hefur með þrotlausri baráttu á liðnum áratugum, knúið fram ýmis
réttindamál, sem er grundvöllur þess velferðarkerfis sem við búum við. Það er
síðan verkefni okkar í dag að verja þessi réttindi og sækja fram.
Við eigum að vera gagnrýnin á starfsemi hreyfingarinnar, en það er jafn
mikilvægt að halda því til haga sem vel er gert, en það vill oft gleymast. Það er
156