Ský - 01.08.2004, Síða 46

jSf ö Gudna Guimai*ssonai*:
„Svo gerðist það að fyrirtæki hér í Reykjavík sveik allar sínar skuld-
bindingar við okkur og við vorum ekki með neinar tryggingar. Þarna
var um fleiri milljónir að ræða og ég man enn hvar ég var staddur
þegar ég ákvað að taka ábyrgð á lífi mínu. Ég var svo reiður að mér
leið eins og litlu varnarlausu barni og sagði við sjálfan mig að nú
skyldi ég hið snarasta taka ábyrgð á mínum eigin gjörðum. Fólkið
sem ég hafði átt í samskiptum við hafði hagað sér illa, en ég vissi að
ég yrði sjálfur að bera ábyrgð á því að mín fjármálaviðskipti við þetta
fólk hefðu verið eins og að láta barn fá hníf. Þetta var bara
peningalegt blóðbað. Allt mitt umhverfi og umhverfi þessara manna
var skaddað af þessu. Auðvitað hefðu allir átt að axla sína ábyrgð, líka
þeir sem lánuðu okkur peninga og stóðu í ábyrgðum fyrir okkur, en
það er nú einu sinni þannig að ekki er of mikið um það að fólk axli
ábyrgð. Ég vissi að ég yrði að hreinsa upp mitt ferli, en það tók mig
smátíma. Það var ekki fyrr en ég fór til Bandaríkjanna að ég kom mér
í þess háttar hvíld að ég gat farið að vinna úr málunum og hreinsa til
hjá mér."
LEITAÐ AÐ SKJÓLI
En af hverju fórstu til Bandaríkjanna, varstu að flýja?
„Nei, það var að minnsta kosti ekki ætlaður flótti. Þegar við Katrín
skildum vorum við bæði að vinna með Birni Leifs í World Class og eins
mikla virðingu og ég ber fyrir Birni og eins mikill vinur minn hann var
og er, þá gat ég ekki unnið þar lengur. Ég flutti mig því til Máttar, var
heildræni heilsuræktarmaðurinn þar. Máttur var í eigu lækna og fleiri
og átti að verða stór heilsubótarstöð sem Tryggingastofnun,
verkalýðsfélögin og fleiri komu að til að bæta heilsu landsmanna. Á
sama tíma opnaði ég jógamiðstöðina Frískandi. Einmitt um sama leyti
vorum við að vinna að kripalu-samtökunum Fleimsljósi með Sigurði
Gísla, Jóni Ágústi Guðjónssyni og Flelgu Mogensen og það var
heilmikið starf í gangi. Ég var samt fastur í mínu ferli, ég fann að mér
óx ekki nægilega ásmegin til að rífa mig lausan og gera hreint. Eg var
farinn að leita að aðstöðu eða tækifæri til að koma mér í skjól. Oft þarf
maður að finna sér skjól til að geta farið að taka til í sinni eigin tilvist.
Ég var orðinn aðþrengdur og þreyttur á sjálfum mér og því ferli sem
ég var búinn að vera í. Ég var farinn að leita að möguleikum og hefði
átt aðgang í London og New York, þar sem vinir vildu aðstoða mig. Þá
gerðist það að maður sem heitir Greg Fienberg og kona hans, Fleba
Þórisdóttir, mágkona Sigurðar Gísla Pálmasonar,voru hér í heimsókn.
Á þessum tíma sá ég um þjálfun forstjóra Flagkaups og Greg kom í
tíma til mín. Greg sagði mér að þetta væri allt annað en hann þekkti frá
Los Angeles og það yrði magnað ef einhver með mína þekkingu
fengist þangað. Ég sagðist nú ekki vita um neinn, en það væri ekki
mikið mál að bjarga því."
SKÚR BREYTT í HEILSUSTÖÐ
Tveimur mánuðum síðar sat Guðni á þröskuldinum hjá Flebu og
Greg í Los Angeles með tvær ferðatöskur og einhverja smápeninga:
„Þarna ætlaði ég að vera í tvo mánuði til að átta mig og skoða minn
eigin hug. Þetta var fyrir 14 árum og fyrstu níu árin kom ég ekki heim
til íslands. Greg og Fieba bjuggu í Studio City og við keyrðum um
hverfið og leituðum að húsnæði. Það sem við fundum voru
eróbikkstöðvar, vaxtarrækt og egórækt en ekki það sem við köllum
heilsu- og hugrækt. Það varð úr að Greg og Fleba buðu mér skúrinn
sinn. Hann var þrifinn, settir upp veggir, flísar á gólfið og keypt lítil
fjölnotastöð. Böndin hengdum við á vegginn og eftirtíu daga vinnu
í skúrnum var ég kominn með mína eigin líkamsræktarstöð í Los
Angeles!"
Hver var fyrsti viðskiptavinurinn?
„Greg og Heba voru fyrstu viðskiptavinirnir, en nokkrum dögum síðar
kom Dana Ashbrook, sem var aðalstjarnan i Twin Peaks sjónvarps-
þáttunum, og fleiri úr þeim þáttum fylgdu svo á eftir. Fyrr en varði
hafði ég nóg að gera."
Guðni hafði byrjað með rope yoga hér heima, í World Class, Mætti
og Vaxtarræktinni, en þróunin fór verulega af stað eftir að hann fór
í kripalu:
„Þá gerði ég mér grein fyrir hvað við værum með í höndunum því
böndin eru magnaðasta fyrirbæri sem ég hef kynnst í líkamsrækt.
Áður fyrr settu menn böndin á hurðarhúna eða festu ístöðin á veggi
til að fá fastan stuðning. Ég var alltaf ákveðinn í að þróa bekk sem
yrði þannig að þinn eigin líkamsþungi yrði valdsviðið. Böndin, hand-
föngin og ístöðin eru því hengd í bekkinn og þarna á sér stað sam-
spil og svörun bandanna og líkamans. Þetta er í raun afar einfalt og
oft er það einmitt einfaldleikinn sem vefst fyrir fólki. Þegar ég fann
þessar blakkir á sínum tíma voru þær ódýrt skran með stálpinna, sem
leiddi til þess að maður brenndi sig á þeim. Böndin voru úr næloni
sem trosnaði þannig að flygsur úr böndunum fóru í augun á fólki.
Þetta var drasl, en hugmyndin var frábær. í upphafi kallaðist hluturinn
„vaxtarmótarinn" og það seldist mikið af honum. Það var engin
hugmyndafræði á bak við æfingarnar enda eru þær allt annars eðlis
nú. Ég áttaði mig á að með nýtingu blakkanna var hægt að fá aðgang
að kviðnum, sem ekkert annað líkamsræktartæki veitir. Flestir vinna
með efri skrokk og yfirborð, teygja höfuðið upp og gera uppsetur, en
í flestum tilfellum hefur það ekkert með kviðinn að gera. Bakveiki er
tilfinningaleg - 97% af bakverkjum eru stress eða bæling - og því eru
rope yoga æfingarnar frábær leið til að lækna bakverki. Með því að
örva meltinguna og auka flæðið í kviðnum eykurðu líka úrvinnslu á
næringarefnum; þar af leiðandi á orku. Og þegar þú hefur orku
hefurðu hugrekki. Þá hefurðu getu til að horfast í augu við hluti sem
þú hefur ekki treyst þér til áður. Þarna er mikil samvinna hugar og
handar. Böndin eru það sem myndar einingu hugar og handar og
með því að nota böndin verjum við okkur gegn því að fara í ferli sem
er virkt í likamanum."
AÐ FYRIRGEFA SJÁLFUM SÉR
Þú segir að 97% bakverkja stafi af tilfinningum og bælingu. Hvað
með kviðinn sjálfan; tekur hann ekki líka á móti bældum til-
finningum?
„Jú, en hins vegar höldum við aftur af okkur með bakinu. Sjáðu
orðasambandið „holding back"... Bakhlið líkamans geymir upplifanir
fortíðarinnar og það er ekki fyrr en við náum jafnvægi sem við erum
í núinu. Líffærin tengjast tilfinningunum algerlega. Þegar við förum
að efla starfsemi kviðarins og kviðarholsins erum við líka farin að
vinna í þindinni þar sem sogæðakerfið er. Það vinnur einungis vegna
samdráttar þindar og vöðva, ólíkt æðakerfinu, sem vinnur vegna
þrýstings hjartans. Með því að efla starfsemi kviðarholsins erum við
að vinna að úrgangslosun. Það er ekki hægt að sleppa viðnáminu
eða sársaukanum nema fyrirgefa og þá verðum við að byrja á að
fyrirgefa okkur sjálfum. Forsenda þessa kerfis er í raun sú að við
getum ekki fyrirgefið neinum nema okkur sjálfum. Ut á það gengur
meltingin. Ef þú getur ekki eða vilt ekki sleppa geturðu ekki losað.
Við lifum undir harðstjórn og ofbeldi okkar eigin sjálfs og það er það
sem drepur alla menn. Við tökum öll okkar eigið líf á einn eða annan
hátt.”
Aftur í skúrinn í Los Angeles. Hvernig óx þér svona fiskur um hrygg
í þessari stórborg?