Ský - 01.09.2005, Blaðsíða 30

inn. Ég slaka best á í góðum félagsskap, þegar ég horfi á kvik-
myndirog hlusta á tónlist."
Sigrún: „Áhugamál mín eru andleg málefni, matargerð, kvik-
myndir, bækur og tískublöð. Ég slaka vel á í þögn heima hjá
mér og ef ég horfi á eitthvað fallegt í náttúrunni og anda djúpt
og hugsa vel til allra."
Hreimur Örn: „Ég á mjög erfitt með að slaka á ... Áhugamál
mín fyrir utan tónlistina eru fjölskyldan, fótbolti, golf, ferðalög
og fleira."
Sunna: „Ég hef áhuga á tónlist, hönnun, mat og eldamennsku,
ferðalögum, mannlegum samskiptum, útiveru og hreyfingu. Til
að slaka vel á finnst mér gott að fara í sund, hlusta á rólega tón-
list eða stunda jóga."
Jóhann Friðgeir: „Ég hef ekki mikinn tíma fyrir áhugamál.
Myndi víst teljast með króníska bíladellu og svo hef ég mikinn
áhuga á góðum vínum og matargerð, en það er engin spurning
að aðaláhugamál mitt er fjölskyldan mín. Þegar ég þarf að hvíla
mig og slaka á, jafnvel fyrir sýningu eða konsert, vil ég vera í
friði og ró með sjálfum mér og hugsa um eitthvað allt annað en
vinnuna mína. Annars held ég að ég kunni bara ekki að slaka á
nema helst þá þegar ég er lagstur upp í rúm á kvöldin."
Björgvin: „Áhugamálin mín eru mörg: Ferðalög, kvikmyndir og
stangveiði eru ofarlega á listanum. Tónlistin skipar samt fyrsta
sætið á vinsældarlistanum mínum. Matargerð kemur líka sterk
SAMFÉLAGIÐ OG GAGNRÝNENDUR
Á þessum tímapunkti er ég ekki farin að sjá svo ýkja margt
sameiginlegt með þessum fimm. Reyndar jú: þau sjá ekki fyrir
sér byggingu tónlistarhúss á heimsmælikvarða og tónlist og
matargerðarlist höfða til þeirra! Þá eru það spurningar um til-
veruna: Er íslenskt samfélag betra eða verra en það var fyrirtutt-
ugu áru og eru tónlistargagnrýnendur sanngjarnir?
Sigrún: „Sem Bjartsýnisverðlaunahafi vil ég nú segja að
íslenskt samfélag fari batnandi, en sennilega eru gagnrýnend-
ur ekki sanngjarnir..."
Hreimur Örn: „Ég held að samfélagið sé alveg eins og fyrir
tuttugu árum, fyrir utan gemsa, internetið, yfirdrátt og playstat-
ion. Yfirleitt finnst mér allt of mikið af sjálfskipuðum tónlistar-
séníum sem halda að þeir geti dæmt alla tónlist en hafa ekkert
gert til þess að vinna sér inn slíka nafnbót."
Sunna: „Ég held að siðgæði og heiðarleiki fari þverrandi á
meðan græðgi og efnishyggja fara vaxandi. Hins vegar held ég
að lífsgæði hafi aukist en spurning hvort fólk kunni nokkuð
að meta það (græðgin). Hvað varðar gagnrýnendur held ég að
það sé mjög erfitt að vera djassgagnrýnandi á íslandi, þar sem
það er rosalega lítið samfélag. Það er ætlast til að viðkomandi
skrifi um allt sem flokkast undir djass, hvort sem það er svo stíl-
tegund sem höfðar til viðkomandi gagnrýnanda eða hann/hún
hefur nokkra þekkingu á. Mér finnst oft á tíðum að í umfjöllun
um djasstónleika á Islandi sé rýnt of mikið í einstaka þætti í
stað þess að sjá heildarmyndina. Til dæmis"nafn á spilara" átti
góðan sprett í "nafn á lagi hér" sem minnti á "nafn frægs er-
lends djassleikara hér".
Jóhann Friðgeir: „Það er nú svona upp og niður hvort samfél-
agið fer batnandi eða versnandi, fer eftir eðli málsins hverju
sinni. Gagnrýnendur eru því miður ekki allir starfi sínu vaxnir
og virðast jafnvel vera með niðurrif og stæla í stað uppbygg-
ingar í mörgum tilfellum. Þar er líka álit eins einstaklings sem
gæti jafnvel verið mislyndur þannig að ég get því miður ekki
sagt þá sanngjarna."
Björgvin: „Mér finnst samfélagið fara batnandi, sem betur fer.
Fólk er meðvitaðra um hvað má betur fara í samfélagi okkar.
Það eru til gagnrýnendur sem hafa brennandi áhuga og vit á
því sem þeir eru að fjalla um hverju sinni, en það eru of margir
á vellinum sem rýna ekki neitt að gagni."
ÁST VIÐ FYRSTU SÝN?
Jæja, þá er að koma sér yfir á„andlega sviðið". Trúa þau til dæmis
á ást við fyrstu sýn og telja þau að allir draumar geti ræst?
Sigrún: „Ég trúði einu sinni á ást við fyrstu sýn, en held núna
frekar að það sé einhver rosaleg tenging við aðra manneskju
sem gefur frekar góð fyrirheit sem getur orðið að ást með
tímanum. Ég held að einungis þeir draumar geti ræst sem þu
virkilega vilt að rætist."
ský 30