Ský - 01.09.2005, Qupperneq 32

-TÓnlÍSt____ Texti: Benedikt Jóhannesson Myndir: Geir Ólafsson
Lifir í glæðimum
Joe Cocker varð frægastur á Woodstock-hátíðinni fyrir 36 árum. Hann stundaði pípulagnir á yngri
árum, en þó var hann með eigin hljómsveitfrá17áraaldri. Cocker hefur ekki orðiðfrægur fyrir eigin tón-
smíðar heldur einbeitt sér að því að flytja lög annarra í eigin túlkun. Oft eru lögin orðin nær óþekkjan-
leg þegarCocker hefursett þau ísinn búning. Hann segir sjálfurað Bítlarnir hafi hrifist aftúlkun hansá
laginu With a little help from myfriends, en vart er hægt að hugsa sér ólíkari flutning en hjá honum og
Ringo Starr á þessu lagi. í kvikmyndinni um Woodstock-hátíðina sá almenningur um heim allan þenn-
an stirðbusalega söngvara í fyrsta sinn. Hreyfingarnar þóttu einkennilegar og hann var undarlega fett-
ur. Sá saga komst á kreik að Cocker væri spastískur, en það er hann ekki utan sviðs. Gamanleikarinn
John Belushi átti auðvelt með að gera grín að söngvaranum í Saturday Night Live sjónvarpsþáttunum,
en Cocker segist sjálfur hafa haft gaman af ýktum tilburðum Belushis. Eftir Woodstock bjó Cocker
til sitt eigið prógram með píanóleikaranum Leon Russel. Þeir fóru með stórum hóp hljóðfæraleikara
um Bandaríkin og var afrakstur ferðarinnar gefinn út á hljómplötunni Mad Dogs and Englishman. Eftir
þetta fór Cocker að verða óreglusamari og á sama tíma vék gamla góða rokkið fyrir innihaldslítilli
diskó-tónlist. Engu að síður náði hann að komast á vinsældalista öðru hvoru, til dæmis með lögunum
You are so beautiful og You can leave your hat on. Þegar hann kom í Laugardalshöllina um daginn var
honum vel tekið af eldri kynslóðinni sem fjölmennti, en stærstur hluti tónleikagestavarásextugsaldri.
Cocker olli mönnum ekki vonbrigðum, var afar fagmannlegur, með pottþétta hljómsveit og syrpu af
vinsælum lögum. Að tónleikunum loknum gengu menn með bros á vör út úr höllinni. EEl