Íslensk bókatíðindi - 01.12.1992, Side 2

Efniyfirlit
Enn einu sinni býr bókaþjóðin sig undir jólin, og enn
berast Bókatíðindi með eins glöggum upplýsingum um
útgáfubækur og við höfum getað aflað.
Ekki er að sjá að verulegar breytingar verði á bóka-
útgáfunni frá ári til árs. Samt telur glöggskyggnt fólk að
það sjái ýmsar breytingar þegar til lengri tíma er litið.
Vitanlega þykir þá sumum að allt hafi verið betra hér
áður fyrr, en aðrir gleðjast yfir grósku og fjölbreytni og
ekki síst landvinningum með nýjum alþýðlegum en
vönduðum útgáfum á menningarsögulegum verðmætum
og þrekvirkjum í söguritun okkar.
Fjölþættar umræður síðustu ára um alþjóðasamvinnu
og alþjóðavæðingu tilveru okkar hafa hleypt nýju lífi í
umræður um þjóðleg verðmæti og þjóðerni. Þó svo allir
eigi að gera sér grein fyrir hvaða skelfingar þjóðernis-
hyggja hefurt leitt yfir mannkynið er samt alveg Ijóst að
hverjum einstaklingi er lífsnauðsyn á að finna sig tilheyra
þeim hópi fólks sem á hverjum stað er kallaður þjóð.
Það vefst hins vegar einatt fyrir að skilgreina hvað í því
orði felst.
Helst lítur út fyrir að það sé breytilegt frá þjóð til þjóðar
og einfaldlega háð sögu og aðstæðum hvað menn telja
mikilvægasta einkenni þjóðar. Nágrannar okkar, Samar,
myndu t.d. sjálfsagt líta svo á að hreindýrabúskapurinn
væri það einkenni menningar þeirra sem mestu máli
skipti. Hér á íslandi sýnast hins vegar flestir vera á því
máli að bókmenning þjóðarinnar og tunga sé það sem
þjappi henni mest saman, og þá vitna menn náttúrlega
gjarna til Snorra Hjartarsonar og tala um hina jarðnesku
þrenningu: Land, þjóð og tungu. íslensk tunga á sér
samfelldari ritmálssögu en nokkur granntunga okkar.
Engin önnur Evrópuþjóð getur státað af því að læsir
unglingar geti fyrirhafnarlítið lesið sögur sem skráðar
voru á skinn fyrir meira en 700 árum. Hvernig sem rök
verða teygð og toguð stendur þetta sérkenni okkar upp
úr. Vitanlega verður það seint í askana látið og hætt við
að íslenskar bókmenntir verði seint útflutningsvörur sem
skili miklum tekjum í ríkiskassann. En samt má aldrei
gleymast að allur útflutningur okkar nú og í framtíð
stendur og fellur með því að erlendir viðskiptavinir okkar
trúi því að hér sé menningarþjóð og henni sé m.a.
treystandi til að framleiða góða matvöru, einfaldlega
vegna þess að hún hefur sýnt yfirburði í menningar-
efnum. Þetta styðst náttúrlega við hugmyndir eins og þá
sem Þorsteinn prófessor Gylfason orðaði einhvern tíma
á þessa leið: „Menning, það er að gera eitthvað vel!“
Meðan útlent fólk sér að við erum engir eftirbátar
annarra í bóklegri menningu mun það einnig trúa því að
við getum staðið okkur vel á öðrum sviðum og bera
virðingu fyrir okkur. Þar er bókin hornsteinn sem aldrei
má lítilsvirða, hvorki með skattlagningu í skammtíma-
þröng né með því að kasta til höndum á einn eða annan
hátt.
Gleðileg bókajól,
f.h. Félags íslenskra bókaútgefenda
Heimir Pálsson
íslensk
skáldverk
fyrir börn og
unglinga..............3
Þýdd skáldverk
fyrir börn og
unglinga.............10
íslensk skáldverk....22
Þýdd skáldverk.......30
Ljóð.................42
Boekur almenns
efnis................48
Ævisögur og
endurminningar.......64
Handbœkur............72
Matreiðslubœkur......78
Höfundaskrá..........80
Útgefandi: Félag íslenskra bókaútgefenda.
Ábm.: Heimir Pálsson.
Upplag: 100.000.
Prentvinnsia: Samútgáfan-Korpus hf.
Sérútgáfa af Fréttabréfi
Félags íslenskra bókaútgefenda.
2