Bókasafnið - 01.01.2003, Qupperneq 76

Sigbergur E. Friðriksson
f. 7. sept. 1949, d. 8. júní 2002
Kveðja
Fallinn er frá Sigbergur E. Friðriksson bókasafns-
fræðingur. Hann lést 8. júní á síðasta ári eftir stutt
veikindi, aðeins 52 ára að aldri.
Á starfsferli sínum vann Sigbergur einkum að
skráningarmálum og kom víða að þróunarstarfi
við tölvuvinnslu í bókasöfnum. Á því sviði vann
hann brautryðjandastarf. Vegna þekkingar sinnar
og reynslu naut hann trausts og virðingar allra
þeirra sem honum kynntust.
Sigbergur fæddist í Hvammi í Fáskrúðsfirði 7.
september 1949. Hann stundaði nám við Mennta-
skólann á Akureyri þar sem hann lauk stúdents-
prófi árið 1970. Hann hóf síðan nám við Háskóla
íslands og lauk þaðan B.A.-prófi í bókasafnsfræði,
íslensku og sagnfræði árið 1975. Sama ár varð
hann fastráðinn bókavörður við Háskólabóka-
safn, en hafði á námsárum sínum unnið tíma-
vinnu við safnið.
Þegar Háskólabókasafn og Landsbókasafn voru
sameinuð í nýrri stofnun í Þjóðarbókhlöðu árið
1994 var Sigbergur ráðinn deildarstjóri í skráning-
ardeild. Hafði hann á hendi umsjón með skráningu
erlendra rita og þróun skráningarsniðs.
Sérgrein Sigbergs var skráning bókasafns-
gagna. Á því sviði hafði hann yfirburðaþekkingu.
Eftir að tölvur komu til skjalanna aflaði hann sér
einnig mikillar þekkingar á bókasafnskerfum og
meðhöndlun gagna. Hann fylgdist vel með því
sem var að gerast í þessu efni á erlendum og al-
þjóðlegum vettvangi.
Starfsfélögum Sigbergs ber saman um að hann
hafi unnið störf sín af einstakri fagmennsku og
vandvirkni. Vinna hans við tölvuvæðingu bóka-
safna verður seint að fullu metin. Munar mestu
um framlag hans við undirbúning bókasafnskerf-
isins Gegnis, uppsetningu þess og þróun. Án hans
hefði róðurinn orðið miklu þyngri.
Ritverk sem liggja eftir Sigberg eru bundin
starfsvettvangi hans eins og vænta má. Þar er
einkum um að ræða Skráningarreglur bókasafna,
þýddar með íslenskum dæmum (1988), en þetta
rit hefur verið notað við kennslu í bókasafns-
fræði; ISBD(M): alþjóðlegan staðal um bókfrœðilega
lýsingu prentaðra bóka (þýðingu frá 1992) og Mark-
snið Gegnis (1993) sem Sigbergur þýddi og
staðfærði með íslenskum dæmum.
Þá kom í hlut Sigbergs að semja Lýsigagna-
handbófe (2001), þ.e. íslenska gerð af staðli fyrir
skráningaratriði vefsíðna. Þetta verk var unnið á
vegum menntamálaráðuneytisins.
Reynsla Sigbergs á sviöi tölvuvæðingar bóka-
safna var ómetanleg við þá vinnu sem nú hefur
staðið um skeið í því skyni að setja á fót heildar-
kerfi allra bókasafna í landinu. Á þeim vettvangi
náði hann að skila góðu grundvallarverki og eru
menn þakklátir fyrir það. Það lýsir Sigbergi vel að
hann fylgdist með þessari framkvæmd af lifandi
áhuga til síðustu stundar.
Sigbergur var hæglátur maður og barst lítið á.
Honum féll best að vinna störf sín í kyrrþey. Hann
var hvers manns hugljúfi og var alltaf boðinn og
búinn að liðsinna þegar leysa þurfti aðkallandi
vanda.
Þeir eru orðnir fjölmargir sem notið hafa leið-
sagnar hans, bæði nýir starfsmenn og bókasafns-
fræðingar sem leituðu til hans í því skyni að
glöggva sig á tölvuskráningu gagna, einnig nemar
í bókasafnsfræði. Leiðsögnin var alltaf ljúfmann-
leg, en Sigbergi var einkar lagið að útskýra hin
flóknustu atriði á einfaldan hátt.
Við sjáum nú á bak góðum félaga í sveit bóka-
safnsfræðinga. Skarð hans verður vandfyllt, en
verk hans standa og eftir lifir minningin um
mætan mann.
Ritstjórn Bókasafnsins og stjórn Upplýsingar
kveðja Sigberg Friðriksson með virðingu og þökk.
74
BÓKASAFNIÐ 27. ÁRG. 2003