Heima er bezt - 01.03.2003, Page 28

en meira hafði ég samt gaman af að
koma út af bókasafninu og labba eftir
Austurstræti og sjá margbreytileikann
í útliti fólks, enda er þjóðin örugglega
ekki svona einslit eins og stendur í al-
fræðiritinu. Rannsóknir á blóðflokk-
um Islendinga sýna raunar að þjóðin
er af margvíslegum uppruna.
En við vorum stödd á Þingvöllum.
Þar höfðu miklar vegabætur farið
fram, sem og annars staðar á leið
konungs. Arið 2000 voru líka lagðir
vegir á Þingvöllum. Það tengdist
Kristnitökuhátíðinni. Þetta voru
mjög snotrir vegir út um alla móa, en
lágu svo sem ekkert sérstakt að mér
fannst. Áhugavert þótti mér að sjá
hvílíkri tækni vegakarlar bjuggu yfir
þegar þeir mokuðu þessum sömu
vegum upp á vörubíla aftur og
keyrðu í burtu. Þarna hófst nýr kafli í
samgöngusögu þjóðarinnar. Það er
ekki enn búið að moka í burtu
Kóngsveginum gamla en slitróttur er
hann orðinn á köflum.
Að loknum kvöldverði þennan
fyrsta dag, gekk konungur um meðal
fólksins í tvo klukkutíma. Hann var
skrafhreyfinn og lék við hvern sinn
fingur. Engin þreytumerki voru á
honum að sjá.
Þjóðhátíð á Þingvöllum
Næsta dag 2. ágúst, var haldin þjóð-
hátíð á Þingvöllum. Drifhvítar tjald-
borgir höfðu risið þar og byggður
hafði verið konungsskáli í hallanum
upp að Almannagjá ekki langt frá
Öxarárfossi en í Hestagjá voru höfð
hross sem þurftu að vera til taks.
Ekki létu fréttamennirnir sig vanta
en Guðmundur Finnbogason var full-
trúi Blaðamannafélagsins. Þegar á
ferðina leið reyndust fréttamennimir
hvað dugmestir. Það er ótrúlegt hvað
forvitnin er mikið hreyfiafl.
í Valhöll var snæddur hádegisverð-
ur, en kl. 1 hófst Lögbergsgangan og
tóku nær 6000 manns þátt í henni.
Það var regnkápuveður þennan dag
og margar ræður vom fluttar og mik-
ið sungið. Hannes Hafstein flutti
konungsminni. Ymsir aðrir tóku til
máls. Tulinius sýslumaður stjórnaði
glímukeppni og sigraði Hallgrímur
Benediktsson í þessari keppni en
þriðji varð Jóhannes Jósefsson, sem
síðar var kenndur við Hótel Borg, en
hann hafði lagt sig eftir grísk róm-
verskum fangbrögðum og var talinn
öflugur glímumaður. Sem sigurmerki
fékk Hallgrímur birkigrein og síðan
var hann borinn af sviðinu í gullstóli.
Björn M. Olsen prófessor fræddi
fólkið um Ulfljótslög, Grágás, Járn-
síðu og Jónsbók. Eins sagði hann ffá
því hvernig Gissur Þovaldsson sendi,
árið 1238, Hjalta biskupsson upp á
þing með stóran flokk manna til að
hleypa þinginu upp. Svo var það bar-
daginn á Alþingi eftir Njálsbrennu
og hvernig dómi var hleypt upp árið
999, er dæma skyldi í máli á hendur
Hjalta Skeggjasyni, um goðgá. Það
var síður í frásögur færandi að oftast
fór þingið fram með hinni mestu
friðsemd og spekt.
Lítillega sagði prófessorinn frá því
hvernig þjófar höfðu verið hengdir
við Gálgaklett og konum, sem höfðu
borið út börn sín eða deytt á annan
hátt, drekkt í Drekkingarhyl. Þetta
gerði stóra lukku.
Um kvöldið var haldin hátíðar-
veisla. Þar flutti Sveistrup þjóðþings-
maður ræðu fyrir minni íslenska
hestsins, en konungur mælti fyrir
minni kvenna. Aðeins ein kona,
Ragnheiður Hafstein, eiginkona ís-
landsráðherra, var í veislunni, sem
mönnum þótti alveg kappnóg. Kon-
ungur beindi orðum sínum til hennar
frekar en að tala út í buskann til allra
þeirra kvenna, sem voru annars stað-
ar. Dansað var á palli fram á nótt og
tók konungur þátt í dansinum.
Verst var að hesturinn, sem
Sveistrup lofaði hvað mest í fjörugri
ræðu sinni, fældist nokkrum dögum
seinna fyrir vagni hans uppi á Hellis-
heiði. Sveistrup hlaut nokkrar skrám-
ur á enni og mikil mildi að ekki
hlaust verra af.
Frá Þingvöllum að Geysi
Næsta dag þann 3. ágúst, var svo riðið
hjá Skógarkoti, Skógarkotsveg og í
Vatnsvíkina hjá Vellankötlu um Gjá-
bakkastíg og Barmaskarð á Laugar-
vatnsvelli. Þangað var komið um há-
degisbil og beið þar stórt veitingatjald.
Franz Hákansson, bakari og conditori,
Austurstræti 17, hafði sentþangað 160
rúnstykki, 8 rúgbrauð og 12 ffansk-
brauð.
Ýmsir ferðahópar ríða um landið í
dag, maulandi kramdar samlokur úr
vasa sér og drekka volgt djús. Þama í
veitingatjaldinu vom ekki kramdar
samlokur og kræsingunum var skolað
niður með kampavíni. Hákon Noregs-
konungur átti affnæli þennan dag og
það var hrópað húrra fýrir honum. Á
eftir lágu menn rjóðir og mettir á melt-
unni í grængresinu þangað til lúður-
þeytarar blésu í hom sín og allir stigu
á bak aftur, en Pagh veitingastjóri og
hans fólk átti eftir að vaska upp.
Eins og að ofan greinir var farið um
Gjábakkastíg og má láta þess getið að
Hallmundur Eiríksson á Gjábakka,
lánaði 3 hesta í konungsreiðina í 7
daga og fékk fyrir það 84 krónur, en
auk þess fékk hann 4 krónur fyrir að
koma hestunum til Þingvalla. Þetta má
sjá í bókhaldsgögnum vegna konungs-
komunnar, sem geymd em í þremur
pappaöskjum í Þjóðskjalasafhinu við
Laugaveg.
Áffam var haldið um Laugardal og
hjá Laugardalshólum og Efstadal og
austur með Hlíðum ofan við túnið á
Úthlíð í Biskupstungum, neðan við
Múla, upp undir Helludal og þaðan
austur að Geysi í Haukadal. Brú yfir
Brúará hafði verið byggð árið 1901,
þar sem steinboginn hafði áður verið.
Ekki ætla ég að rifja hér upp lánleysi
biskupsffúarinnar sem lét bijóta þenn-
an steinboga niður árið 1602, svo að
soltið fólk kæmist ekki í birgða-
skemmumar í Skálholti, en brytinn,
sem hjálpaði henni við þetta verk,
drukknaði seinna í Brúará.
Ýmsir fleiri hafa dmkknað í Brúará.
Árið 1958 var skoskur maður hér á
ferð með hóp breskra skáta. Hann hét
Stuart A. Mcintosh og reið út í ána
ofan við Brúarfoss. Áin hremmdi Stu-
art og dmkknaði hann. Þetta er
háskafljót.
Það var ekki soltið fólk sem stóð
upp frá borðum á Geysi þetta kvöld. Á
matseðlinum var súpa, lax í forrétt, svo
nautasteik og að lokum ávaxtaábætir.
Þessu var skolað niður með kampavíni.
Ekki minnkaði aðdáun gestanna á
skipulagi ferðarinnar við þetta.
124 Heima er bezt