Heima er bezt - 01.03.2003, Qupperneq 29

Friðrik 8. Danakonungur ogjylgdarlið
við Gullfoss sumarið 1907.
Geysir-Gullfoss-Geysir
Þann 4. ágúst reið hópurinn að Gull-
fossi og til baka aftur. Konungsfylgd-
in tyllti sér á ystu nöf og var skálað
fyrir framtíð lands og þjóðar. Um
kvöldið var enn ein veislan. Þar tóku
margir til máls, m.a. Þorvaldur
Thoroddsen. Hann ijallaði um jarð-
fræði og heitu hverina og eldfjöll.
Hann sagði sögu af þvi að eitt sinn
hefði hraungrýti úr Heklu steinrotað
mann sem stóð á hlaðinu í Skálholti.
Þarna er yfir Ytri-Rangá, Þjórsá og
Hvítá að fara. Þetta fannst veislu-
gestum áhugavert. Þorvaldur sagði
frá fleiru skemmtilegu. A eftir stóð
konungur upp og kvað Þorvald vera
vísindamann á heimsmælikvarða. Sá
kunni lagið á því.
Frá Geysi að Þjórsárbrú
Daginn eftir þann 5. ágúst, var riðið
um nýju brúna yfir Hvítá hjá Brúar-
hlöðum og niður með Hvítá að aust-
anverðu hjá Skipholti og að Álfa-
skeiði. Farið var yfir Langholtsós og
Stóru-Laxá á Langholtsvaði skammt
frá Syðra-Langholti. Þaðan svo sem
leið lá að Þjórsárbrú. Vaðið á Laxá er
nokkuð breitt þarna og þéttskipuð
fylkingin var lengi að ösla í vatni en
það náði hestunum stundum í kvið.
Þegar neðar dró sást yfir Hvítá
heim að Bræðratungu, þar sem Snæ-
fríður Islandssól bjó með júnkærnum
Magnúsi Sigurðssyni, eins og sagt er
frá í Islandsklukkunni eftir Halldór
Laxness. Þegar Magnús slæmdist í
lekabytturnar hjá faktornum niðri á
Eyrarbakka, fór hann um Hvítár-
holtsferjuna þangað og heim aftur, en
hjá Bræðratungu lágu þjóðgötur. Þar
eru m.a. Flosatraðir.
Um ráðahag hennar og Magnúsar
sagði Snæfríður eitt sinn: „Frekar
þann versta en þann næst besta.“
Snæfríður hafði ung fellt ástarhug til
Árna Magnússonar handritasafnara,
en hann vildi frekar giftast ríkri,
danskri konu svo að hann gæti haldið
áfram að safna handritum. Þegar sér-
viskan og ástin togast á í hausnum á
karlmönnum þá hefur sérviskan ætíð
betur. Snæfríður hins vegar taldi sig
hafa kynnst ágætum manni þar sem
Árni var og fannst þess vegna góður
maður eftir það, blátt áfram hlægi-
legur, ekki síst vonbiðill hennar, Sig-
urður dómkirkjuprestur í Skálholti.
En áfram með ferðalagið. Hjá
Skipholti hafði hádegisverður verið
framreiddur en við Álfaskeið var
Heima er bezt 125