Heimili og skóli - 01.08.1961, Síða 19

HEIMILI OG SKÓLI
63
Börn og þakkíæti
Eftir RASMUS JAKOBSEN.
Hvers vegna eiga svo margir menn
erfitt með að tjá öðrum þakklæti
sitt? Við hvaða uppeldisskilyrði
þroskast þakklætistilfinningin?
Þakklætistilfinningin er fögur og
mikilvæg tilfinning, og hún hefur
mikilvægu hlutverki að gegna í
þroskaferli og hamingju mannsins.
Hæfileikinn til að rækta með sér
þakklætistilfinningu, er hverjum ein-
staklingi ákaflega mikils virði, og
hæfileikinn til að geta tjáð þakklæti
er jafn mikils virði fyrir aðra. Sá, sem
kann að tjá þakklæti, dreifir hlýju,
birtu og gleði umhverfis sig og gerir
sjálfan sig og aðra hamingjusama.
En til eru þeir menn, sem finna
sjaldan eða aldrei til þakklætistilfinn-
ingar. Það er eins og þeir brynji sig
gegn öllu slíku. Þeir taka á móti gjöf-
um sem sjálfsögðum hlut, svo og
greiðasemi og góðvild annarra. Slíkir
menn eru alltaf óánægðir og alltaf ó-
hamingjusamir. Ég hef sem sálfræð-
ingur kynnzt mörgum slíkum mönn-
um og orðið þess var, hversu þeir þjást
af þessari vöntun.
Ég hef einnig kynnzt öðrum mönn-
blekkingar mannlegrar áþjánar og
illra örlaga, og beinir honum í átt til
óskalands kristinnar menningar og
mannbóta. Engin er það gapasigling,
en örugg og traust og markviss
stefnan.
Það er hamingja hverri uppeldis-
stofnun að eiffa slíka menn að starfi.
O
Og jafnan verður „. .. . maðurinn
gullið, þrátt fyrir allt.”
Og þá minnist ég fórnfúsa dreng-
skaparmannsins, sem daglega lagði
leið sína að hjálparþurfa heimili til
þess að rétta þar sjúklingum hjálpar-
hönd. Þar gerðu fáir betur.
Þetta er stutt kveðja, en send af
heilum hug. Hún á að flytja ham-
ingjuóskir og þökk sextugum vini og
samherja, og ágætri konu hans Og
börnum.
Lifi þaU öll heil og hamingjurík.
Snorri Sigfússon.