Læknaneminn - 01.10.1975, Síða 6

Pétur H. ]. Jakobsson
Fceddur 13. nóv. 1905 - Dóinn 8. marz 1975
Pétur H. j. Jakobsson fæddisl á Húsavík 13. nóv-
ember 1905, sonur hjónanna Jóns Armanns Jakobs-
sonar kaupmanns og Valgerðar Pétursdóttur. Hann
lauk kandidatsprófi frá Háskóla Islands í febrúar
1933 og hélt um vorið utan til framhaldsnáms, aðal-
lega í Danmörku en einmg í Þýzkalandi og Frakk-
landi. í árslok 1939 kom Pétur heim til íslands og
starfaði hér óslitið til dauðadags. Á árunum 1940-
1948 stundaði hann almennar lækningar í Reykja-
vík en starfaði jafnframt af og til á handlækninga-
deild og röntgendeild Landspítalans. Á þessum árum
hóf hann að annast mæðravernd í Reykjavík, sem nú
fór í fyrsta sinn fram með skipulegum hætti. Hann
var viðurkenndur sérfræðingur í handlækningum
1945 og í fæðingarhjálp og kvensjúkdómum 1948.
Þegar fæðingardeild Landspítalans var sett á stofn
1948 varð hann forstöðumaður hennar. 1949 varð
hann skólastjóri Lj ósmæðraskóla Islands og sama
ár kennari í kvensjúkdómum og fæðingarhjálp við
Læknadeild, dósent í sömu grein 1957 og prófessor
nokkrum árum síðar. Þessum störfum gegndi hann
til dauðadags.
Við sem þessar línur ritum kynntumst Pétri næsta
lítið. Þegar hann féll frá um miðjan vetur síðast-
liðinn, hafði aðeins hluli okkar notið handleiðslu
hans í verklegu námi, auk þess sem allir læknar
fæðingardeildar áttu nú hlut að kennslunni, sem
Pétur hafði áður annazt einn að mestu. En það
þurfti ekki langan tíma til að finna, að Pétur bjó
yfir fágætri þekkingu í grein sinni. Lögðust þar á
eilt óvenjulöng starfsreynsla og mikill fræðilegur
áhugi.
Það hvarflar líklega að mörgum læknanemum i
dag, að okkar kynslóð muni ekki sjá á sínu skeiði
breytingar og framfarir í læknisfræði hliðstæðar
þeim, sem orðið hafa í tíð þeirrar kynslóðar, sem
nú er að ljúka sínum starfsdegi. Um það verður
heldur engu spáð. En víst er um það, að þá mun
okkur skila lengst á leið, ef reynslan verður okkur
stöðug hvöt til að leita nýrrar þekkingar. I þeim
anda virtist okkur Pétur Jakobsson hafa starfað sí-
ungur til hinztu stundar.
Við þökkum honum stutt en ánægjuleg og lær-
dómsrík kynni. Aðstandendum hans og vinum vott-
um við hluttekningu oklcar.
J. T. - J. S.
4
LÆICNANEMINN