Læknaneminn - 01.10.1975, Qupperneq 69

Það eina, sem hægt er að ráðleggja læknanemum
er, að taka „fíluna“ strax í vetur eða næsta haust,
þ. e. áður en námið í henni verður þyngt.
AF TAKMÖRKUNARMÁLUM: í byrjun nóvem-
ber kom fyrir deildarráðsfund bréf frá L. I. þar sem
hvatt var til að takmörkunum yrði komið á í
læknadeild. Þetta varð tii þess að ýmsir töldu tíma
til kominn að skella á „numerus clausus“. Stjórn
F. L. tók þegar í stað þá ákvörðun að þola þetta
ekki, enda nú þegar lil staðar ,,takmörkun“ í formi
janúarprófa. Þar sem aðalástæða, sem deildarráðs-
fulltrúar höfðu fyrir takmörkun, var yfirvofandi
offjölgun í læknastétt, skrifaði stjórnin deildarfor-
seta bréf, þar sem bent var á að vafasamt væri, að
deildin hefði heimild til takmörkunar á þessum for-
sendum. Einnig var rektor sagt frá þessum draumi
meirihluta deildarráðs.
Ekkert hefur frétzt meir af þessu máli þegar þetta
er ritað og er það von stjórnar, að „numerus clau-
sus“-draugurinn sé að nýju lagstur í dvala.
E. t. v. finnst einhverjum ég ekki hafa gert sumum
málum nægilega góð skil, enda er slíkt erfitt í
stuttri grein. Sé svo, vil ég benda mönnum á að
auðvelt á að vera að ná sambandi við einhvern úr
stjórninni, sem ætti að geta útskýrt málið nánar.
Réttmæt gagnrýni hefur komið á stjórnina vegna
lélegs sambands milli hennar og læknanema varð-
andi upplýsingaflæði um ýmis mál, sem eru efst á
baugi í deildinni. Stjórnin hyggst reyna að bæta úr
þessu með tíðari útgáfu á Meinvörpum og er vonast
til að með því fáist nauðsynlegt flæði upplýsinga.
I nóvember 1975,
Halldór Jónsson.
Um mœlieiningar
Framhald af bls. 30.
eru kvantitatifar, eins og t. d. flokkulasjón og mæl-
mgar á þvagi af því tagi, sem sykursýkissjúklingar
gera sjálfir í heimahúsum.
Af öðrum gildum, sem ekki verða mæld í S1
einingum má nefna t. d. taldar stærðir (t. d. frumu-
fjölda), og þegar ein stærð er gefin sem hlutfall af
annarri.
En hverjir eru þá helstu annmarkarnir á að taka
S1 kerfið upp í klíniskum mælingum?
Greinilegt er, að kostnaðurinn yrði mestur hjá
þeim rannsóknarstofum, sem beita tölvum að veru-
legu leyti við úrvinnslu gagna. Útskrift á SI mæli-
einingum krefst þess, að vélin geti prentað veldis-
vísa, lítinn og stóran staf og nokkra af grísku stöf-
unum. Venjulega geta tölvur þetta ekki, og breyting
í þá átt yrði allkostnaðarsöm.
En mikið skal til mikils vinna og breyting frá nú-
verandi ástandi í átt að samræmdu kerfi mæliein-
inga, sem notað er um allan heim og í öllum grein-
um vísinda, er óneitanlega skynsamleg.
HEIMILDIR:
1. Baron, D. N„ Brit. Med. J, 1974, Vol. 4, p. 509.
2. Baron, D. N. et al., J Clin. Path, 1974, 27, p. 590.
3. Leading article, Brit. Med. .1, 1974, Vol. 4, p. 490.
4. Young, D. S., New Eng. J Med., 1974, Vol. 290. p. 368.
5. R Coll Path, J Clin. Path, 1970, 23, p. 818.
Um ensím ...
Framhald af bls. 45.
Sjaldgæft fyrirbæri, macroamylasemia veldur hækk-
un amylasa þar sem ensímið er í Jteim lilvikum Jrað
stórt að það skilst ekki út um nýru.
Ymislegt getur valdið falskri hækkun amylasa.
Morfín dregur saman sphincter Oddi og eykur þann-
ig þrýsting innan brisins sem aftur leiðir til aukins
flæðis ensímsins út í blóðrás. F-5" jónin og CU“ jónin
verka sem „activatorar“ á ensímið og auka virkni
þess. Annað sem valdið getur hækkun amylasa án
þess að vitað sé um ástæðu þess er sterameðferð
eða ACTH meðferð svo og lyfið Indomethacin.
HEIMILDIR:
Cecil-Loeb: Textbook of Medicine, Saunders Co. Phila-
delphia 1971.
Hanger F. M.: Med. Clin. of N. Am. may 1960.
Herner B.: Klinisk Laboratorie Diagnostik, CWK Gleerup
Bokförlag, Lund 1966.
Kachman, J. F.: Enzymes, Fundamentals of Clinical Chem-
istry, Saunders Co. Philadelphia, 1970.
Netter, F. H.: The CIBA Collection of Medical Illustrations,
Vol. 3, part III Colorpress, N. Y. 1964.
Zimmerman H. .].: Serum Enzyme Determination as an Aid
to Diagnosis, Todd-Sanford’s Clinical Diagnosis, Saunders
Co. Philadelphia, 1969.
LÆKNANEMINN
57