Læknaneminn


Læknaneminn - 01.12.1976, Blaðsíða 30

Læknaneminn - 01.12.1976, Blaðsíða 30
ara greina. Því er hins vegar ekki aS leyna aS félags- lækningar eru útfærðar á mismunandi liátt í mis- munandi löndum. Sama má reyndar segja um ýmsar aðrar sérgreinar læknisfræSinnar. Gott dæmi um slíkan mismun er endurhæfing. /(’írii/.síiíir/nr og heilbruiðisfru*ifi Enda þótt félagslækningar og heilbrigSisfræSin (hygiena) séu óneitanlega meiSir á sama tré og noti aS hluta sömu aSferSir (faraldursfræSi og tölfræSi), er samt margt er skilur þessar greinar aS. MeSan fé- lagslækningar hafa sem annan burSarás félagsvís- indi, skipulagningu og stjórnun heilbrigSismála, þá hefur heilbrigSisfræSin sem bakhj arl sýkla- og veiru- fræSi, umhverfisfræSi og atvinnuhætti. Tengsl þess- ara greina í einstökum löndum byggjast aS verulegu leyti á hver annast heilbrigSiseftirlitiS, hvort þaS er sami stjórnunaraSili og sér um heilsugæzlu (eins og í Danmörku, Noregi) eSa hvort annar fer meS yfir- stjórn þeirra mála (Bretland, SvíþjóS). I öllum þess- um löndum fer þó fram sérstök kennsla í heilbrigSis- fræSi. I Stokkhólmi hefur veriS rætt um aS taka upp samstarf um kennslu aS einhverju leyti til aS koma í veg fyrir tvítekningar, til dæmis í faraldsfræSi, en úr því hefur þó ekki orSiS. Þar er þessum tveimur námsgreinum ætlaSur sami tími til kennslu aSal- námsefnis (2 vikur, 60 kennslustundir), en auk þess hafa félagslækningarnar kennslustundir í byrjun námsins og meS klíniskum greinum. FélagslœUningtir og heimilisltehningttr Ef borin er saman skilgreining sú á félagslækn- ingum er áSur er rakin og eftirfarandi starfslýsing er the Royal College of General Practitioners hefur samþykkt, -er mismunur þessara greina ljós: .,The general practitioner is a doctor who pro- vides personal, primary and continuing medical care to individuals and families. He may attend his patients in their homes, in his consulting- room or sometimes in hospital. He accepts the re- sponsibility for making an initial decision on every problem his patient may present to him, consulting with specialists when he thinks it app- ropriate to do so. He will usually work in a group with other general practitioners, from premises that are built or modified for the purpose, with the help of paramedical colleagues, adequate se- cretarial staff and all the equipment which is ne- cessary. Even if he is in single-handed practice, he will work in a team and delegate when necess- ary. His diagnosis will be composed in physical, psychological and social terms. He will intervene educationally, preventively and therapeutically to promote his patients health.“ Meðan heimilislæknirinn fæst við að leysa vanda- mál einstaklinga og fjölskyldna er viðfangsefni fé- lagslækninga oftar hópar eða samfélög, en getur þó verið einstaklingur, sem vísað er til meðferðar af öðrum læknum, til dæmis heimilislækni. Síðast- nefnda atriðið um meðferð einstaklinga á við um Svíþjóð, þar sem stundaðar hafa verið klíniskar fé- lagslækningar í meira en 35 ár.8 Við rannsóknir í Svíþjóð8 hefur komið í Ijós að margt mælir með að þessir sjúklingar séu stundaðir af heimilislækni er hlotið hafi menntun í félagslækningum. í Bandaríkjunum hefur á allmörgum stöðum verið reynt að samhæfa (intergrate) kennslu í heimilis- lækningum og samfélagslækningum eða félagslækn- ingum. Hefur þá viðkomandi háskóli stofnað og staðið að rekstri heilsugæzlustöðvar er þjónað hefur íbúum í nágrenni háskólans. Hefur síðan stöðin ver- ið notuð sem ,.kennslustaður“, jafnt fyrir félags- lækningar sem heimilislækningar. Ekki hefur þessi starfsemi þótt takast vel ef marka má orð Dr. Wil- loughby Lathem, ritstjóra bókarinnar Community Medicine: Teaching, research and heallh care, er hann skrifar í New England Journal of Medicine, 1976:10 „To practice medicine in the community is nol community medicine“. Það er hins vegar enginn vafi að samstarf þessara greina um kennslu er mjög æskilegt. Symposium um t. d. félagslega áhættuhópa, aldrað fólk, einstæðinga o. fl., svo og vinnuhópar um mismunandi aðferðir við skipulagningu heilsuverndar, eru dæmi um snertipunkta þessara greina, sem eru vottorð o. fl. á sviði tryggingamála, fellur einnig undir þá þælti er bezt yrðu leystir af hendi í samvinnu. 26 LÆKNANEMINN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.