Læknaneminn - 01.12.1976, Blaðsíða 33

in sízt minni en í Evrópu. Mikið hefur borið á svo-
kölluðum ,,Teaching demonstration of ambulatory
care“, þar sem tilraunir hafa verið gerðar með
kennslu félagslækninga með heimilislækningum.
Hafa þessar tilraunir verið metnar með eftirfarandi
niðurstöðum:2
„An ideal model of good personal practice out-
side the hospital ward applies many of the prin-
ciples of social medicine. But it involves a con-
geries of skills besides social medicine. Social
medicine on the other hand is more general and
has application in any form of medical practice
including hospitals and public health. Therefore
all forms of practice can be vehicles for teaching
social medicine.“
„For Social medicine, an ideal model to demon-
strade its full potential would include all the com-
ponents of medical care for a defined popula-
tion, family practice units is but one component.“
I Bandaríkjunum fer fram lífleg umræða um end-
urskipulagningu heilbrigðisþjónustunnar og ein-
hvers konar almenningstryggingar. Inn í þessa um-
ræðu hefur blandazt þörfin á breyttri menntun lækna
og eru félagslækningar þar oftast nefndar.24
Kennslu í félagsltvhninfiuin
við lœknadeild H. í.
1 reglugerð frá 20. oklóber 1969 um nám við
læknadeild Hl er gert ráð fyrir að kennsla í félags-
lækningum fari fram á sjötta námsári í nánu sam-
starfi við kennslu í heilbrigðisfræði, heimilislækn-
ingum og endurhæfingu. Síðan segir: „Kennslan er
munnleg og verkleg og fjallar meðal annars um
skipan heilbrigðismála, þar með taldar almanna-
tryggingar, starfsemi heilsuverndarstöðva og áhrif
heimilis- eða félagslegra aðstæðna á gang sjúkdóma.
Próf er í lok sjötta árs og er einkunn reiknuð til
læknisprófs.1 Enda þótt kennslunni sé þannig þegar
stakkur sniðinn, og sá ekki stór, eru hér raktar þrjár
hugmyndir að kennslu í félagslækningum. Gera til-
lögurnar ráð fyrir mismiklum þætti námsgreinar-
innar í heildarnámstímanum.
Tillaga 1:
a) Fjögurra—sex vikna námskeið á 1. námsári eða
í byrjun 2. námsárs, allt að 20 kennslustundir um
efnið: Maðurinn, menningin og meinin. Yrði þar
gerð grein fyrir helztu atriðum lífræns- og félagslegs
umhverfis mannsins, rakin aðalatriði heilbrigðis- og
tryggingarkerfisins og stöðu læknisfræðinnar. Skýrð
helztu hugtök faraldsfræðinnar og félagsfræði.
Skipulagning og stjórnun yrði í höndum félags-
lækninga, en kennslu önnuðust auk þess kennarar í
öðrum námsgreinum.
b) Samkennsla með klíniskum greinum er færi
fram á fyrsta verklega námskeiði stúdenta í lyf-
lækningum og skurðlækningum, hugsanlega einnig í
barnalækningum og heimilislækningum. Áherzlan
yrði lögð á heildarsýn, að kenna stúdentum að koma
auga á manneskjuna á bak við sjúkdóminn, sem oft
vill gleymast í hinni tæknilegu læknisfræði, sem
læknaneminn kynnist á sjúkrahúsum. Kennslan yrði
skipulögð í samráði við kennara í viðkomandi
greinum. Leitast yrði við að nota klínisk dæmi, inni-
liggjandi sjúklinga til að kynna stúdentum tengsl
félagslegra þátta og heilsufars.
c) Aðalnám yrði á sjötta námsári, alls 40 kennslu-
stundir á 8 vikum. Samtímis stunduðu stúdentar
nám í heilbrigðisfræði, heimilislækningum og end-
urhæfingu. Á þennan hátt væri unnt að koma við því
samstarfi er rætt er um í reglugerðinni og umfram
allt samræma námsefnið og koma í veg fyrir óþarfa
tvítekningar t. d. í faraldsfræði.
Áherzlan yrði lögð á:
1. Faraldsfræði, tíðni sjúkdóma og danarmein.
2. Skipan heilbrigðis- og tryggingarmála, lög og
reglugerðir.
3. Félagslegar aðstæður og heilsufar.
4. Heilsuvernd, markmið, skipulag og framkvæmd.
5. Heilbrigðisstéttir, markmið og leiðir.
Markmið námsins:
a) Stúdentar geti hagnýtt sér faraldsfræði í starfi
og séu sér meðvitandi um mismunandi mynd sjúk-
leika eftir því hvort horft er frá líkhúsi, sjúkrahúsi
eða heilsugæzlustöð.
LÆKNANEMINN
29