Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1988, Blaðsíða 29

Læknaneminn - 01.04.1988, Blaðsíða 29
rétt sé að geta þess að þetta er enn lítt rannsakaður þáttur innan EDRF- fræðanna. HUGLEIÐING UM LÍFEÐLISFRÆÐILEGT OG KLÍNÍSKT GILDI EDRF í stuttu máli hefur nú verið rætt um efnafræðilega gerð, losun og verkunarhátt EDRF. Þaðerekki hægt að láta staðar numið án þess að hugleiða hlutverk EDRF í blóðrásinni. Stjórnun blóðþrýstings: Flestar tilraunir á losun EDRF eru gerðar á stórum æðum en ekki á hinum svo kölluðu viðnámsæðum sem gegna mestu hlutverki í stýringu blóðþrýstings. Mun erfið- ara er að nota hinar smáu viðnámsæðar í þessum tilraunum. Þetta hefur þó verið reynt og benda niðurstöður þeirra tilrauna til þess að losun á EDRF úr æðaþelinu eigi sér einnig stað í þessum æðum(4). Þessar niðurstöður virðast því styðja þær hugmyndir að EDRF sé mikilvægur hlekkur í stjórnun blóðþrýstingsins. I þessu samhengi er einnig rétt að geta þess að flest bendir til þess að æðaþelið gefi ekki einungis frá sér EDRF við örvun heldur sé lika til staðar grunnmyndun (basal release) á EDRF sem gefur enn frekar til kynna hugsanlegt stýrihlutverk þess á æðavídd(28). Stjórn blóðflœðis: Stað- bundin stjórnun blóðflæðis er sú stjómun sem á sér stað staðbundið innanákveðinnavefja. Efblóðflæði eykst um vefinn eykst samdráttur í sléttum vöðvum æðanna en ef súrefnisskortur verður slaknar á æðunum vegna myndunar á æðaslakandi efnum(36). Sum hinna æðaslakandi efna sem talin eru gegna hlutverki í staðbundinni stjórnun blóðflæðis, til dæmis adenosine og histamín (37), valda einmitt losun á EDRF. Þannig má vel ímynda sér að EDRF sé hlekkur í staðbundinni stjórnun blóðflæðis. Klínískt mikilvœgi: Gegnir EDRF einhverju hlutverki í myndun háþrýstings eða jafnvel æðakölkunar? Ekki eru komin nein svör við þessum spurningum en ef horft er á afmarkaðri fyrirbæri þá hefur sitthvað komið í ljós varðandi hugsanlegt hlutverk EDRF. Eitt af þvi er svo kallaður æðaherpingur (vasospasm) í kransæðum. Þetta er fyrirbæri sem veldur því sem kallað er Prinzmetal hjartaöng (angina). Menn hafa tekið eftir því að þessi kransæðaherpingur verður oftast í tengslum við æðakölkun, sem gæti bent til þess að æðakölkun sem slík geti truflað eðlilega stjómun á æðavidd. Með þetta að leiðarljósi var gerð mjög athygliverð rannsókn á áhrifum achetylcholine á þrjá hópa einstaklinga. I fyrsta hópnum voru einstaklinga með alvarlega æðakölkun (>50% þrenging), í öðrum hópnum voru einstaklingar með væga æðakölkun (<20% þrenging) og í þriðja hópnum voru einstaklingar með eðlilegar kransæðar. I fyrsta hópnum svöruðu allir átta einstaklingarnir achetylcholine með samdrætti kransæða og þar af fimm með algerri lokun. í öðrum hópnurn svöruðufimmafsex einstaklingum achetylcholine með samdrætti á kölkuðum svæðum en einn einstaklingur svaraði achetyl- choline með útvíkkun. í þriðja hópnum, það er að segja viðmiöunarhópnum, svöruðu allir með æðaútvfkkun. Allir ein- staklingarnir svöruðu nítró- glyceríni eðlilega, það er að segja með útvíkkun(38). Þessar niðurstöður benda eindregið til þess að æðaþelið í kölkuðum æðum hafi minnkaða getu til að gefa frá sér EDRF við achetylcholine örvun og gefa vísbendingu um að ástæðu æðaherpingsins geti verið að leita í hæfileika æðaþelsins til að gefa frá sér EDRF. Önnur merkileg rannsókn sem gerð var á rottum sýndi að æðakölkun, sem framkölluð var með kólesterólríkri fæðu, dró úr EDRF losun en með breyttri fæðu sem dró úr æðakölkuninni mátti fá aftur fram eðlilega EDRF losun(39). Þessar niðurstöður benda því einnig til tengsla milli æðakölkunar og minnkaðrar EDRF losunar. Af þessu má ljóst vera að hér er um að ræða merkilega nýjung í allri umræðu um hjarta- og blóðrásarkerfið. Þaðhefurnúþegar varpað ljósi á ýmis fyrirbæri sem áður voru óútskýrð og á eflaust eftir að koma við sögu á mörgum fleiri sviðum í náinni framtíð. Þakkir Guðmundur Þorgeirsson læknir og Haraldur Halldórsson lífefna- fræðingur fá kærar þakkir fyrir aðstoð við öflun efnis, lestur handrits og ýmsar þarfar ábendingar. HEIMILDASKRÁ 1. Furchgott.R.F. &Zawadzki,J.V. The obligatory role of endothelial cells in LÆKNANEMINN 1/1988-41. árg. 27
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.