Læknaneminn - 01.04.2005, Qupperneq 49

Fregnir numdar af Forvarnastarfinu
sé til af smokkum og spjöldum og er tengiliður okkar við birgj-
ann.
Ennfremur hefur 1 .árið nú eignast sinn meðstjórnanda, sem
hefur það að hlutverki að vera milliliður milli bekkjarfélaga sinna
og stjórnarinnar, geta svarað spurningum sem vakna um það
sem bíður þeirra og kveikt áhuga meðal þeirra á því að taka þátt
í starfi stjórnarinnar næsta árið.
Stjórnin
Jón Þorkell Einarsson, sem frá upphafi hafði sinnt svarþjón-
ustu forvarnastarfsins og séð um heimasíðuna (...þar að auki
greitt fyrir hana úr eigin vasa), útskrifaðist síðasta vor og fór þ.a.l.
þess á leit að annar tæki við af honum. Það varð úr að 4.árs
meðstjórnandi tók við starfi hans enda hefur það mikla kosti að
umsjónaraðili heimasíðu sé stjórnarmeðlimur. Þar með berast
upplýsingar og ábendingar hraðar á milli og ef upp koma áhuga-
eða varhugaverð tilfelli á leyndo, má taka þau upp og ræða þau
strax á næsta fundi. í kjölfarið var ákveðið að 4.árs meðstjórn-
andinn yrði í framtíðinni e.k. almannatengill eða formanninum
innan handar um þau mál. Sæi um að koma á tengslum við fjöl-
miðla, fylgja ársskýrslunni úr hlaði og létta þar með á formann-
inum.
Meðstjórnandi 3.árs hefur nú í vetur séð nánast alfarið um
samskipti stjórnarinnar við hönnuð nýja logosins og komandi
nýjunga, og jafnframt haft alla umsjón með endurskoðun og
uppfærslu glæranna okkar. Ákveðið verksvið hans til frambúðar
hefur ekki verið fullkomlega mótað, svo þess má vænta að
bornar verði upp tillögur til breytinga á lögum á aðalfundinum
sem haldinn verður síðar í vor. Reyndar stendur hugur okkar til
að taka til nánari skoðunar stefnu og markmið forvarnastarfsins,
með hliðsjón af því sem er í farvatninu í nágrannalöndunum. Allt
er þetta enn á undirbúnings- og hugmyndastigi en mun skýrast
þegar á líður. Hvetjum við hér með alla til að mæta á aðalfund-
inn og leggja þar með sitt af mörkum til að móta Ástráð til fram-
tíðar, a.m.k. þeirrar nánustu.
Útvarp Samfés og aðrir fjölmiðlar
Stærsti ókosturinn við að miða við framhaldsskólana er sá að
margir sem Ijúka 10-bekk hætta námi, og missum við því af
þeim. Hvort þessi hópur er í meiri hættu á að smitast af kynsjúk-
dómum eða stunda óvarðar samfarir skal ósagt látið, en burtséð
frá því er þetta mikilvægur hópur sem þarf að nálgast á einhvern
hátt.
Til að ná til fleiri unglinga og á fjölbreyttari grundvelli hófum við
því samstarf við Útvarp Samfés á Rás2, þar sem kynfræðslu-
hornið Ástráður er í loftinu á mánudagskvöldum. Sem von er
hefur þetta vakið athygli og höfum við hvatt unglinga, foreldra og
aðra áhugasama til að leggja við hlustir. Ennfremur viljum við
biðja ykkur, samnemendur okkar, um að gera slíkt hið sama. Má
vera að það auðveldi foreldrum að ræða við börn sín um kynlíf
og kynfræðslu; barfan hlut í uppeldinu sem því miður virðist oft
detta upp fyrir.
Þetta samstarf hefur þar að auki vakið athygli út fyrir land-
steinana, innan læknanemasamfélagsins. Þykir ákaflega merki-
legt að við skulum geta sinnt kynfræðslu í útvarpinu, hvað þá í
sjálfu Ríkisútvarpinu. Eiga samstarfsmenn okkar hjá RÚV því
bæði heiður og þökk skilið fyrir framsýni og áræðni.
En ekki höfum við látið þar við sitja. Hafnar eru útsendingar á
nýjum þætti á ÞoppTiVÍ sem ber nafnið Fríða&Dýrið, sem eins
og við var að búast miðar helst að unglingum sem markhóp. Þar
hefur formaður Ástráðs mætt reglulega og miðlað upplýsingum,
fyrst og fremst um kynlíf og kynheilbrigði en einnig almennt um
heilbrigðan lífstíl og aðra heilsuvitund. í þættinum er reglulega
vísað á heimasíðuna okkar og erum við því að verða æ sýnilegri
og á síbreiðari grundvelli.
/ útvarpinu
Að öllum líkindum munum við sigla víðar á öldum Ijósvakans,
því þegar þessi orð eru sett niður, standa yfir viðræður við Kast-
Ijósið og ísland í dag, sem hafa vonandi borið ávöxt nú þegar
þú, lesandi góður hefur fengið blaðið í hendur.
Við höfum einnig sent okkar innlegg í bæði Morgunblaðið og
sérstakt forvarnablað sem gefið var út af nemendum Verzlunar-
skólans, og veru okkar hefur jafnframt verið óskað á fundum í
menntaskólum, Háskóla íslands og hjá Félagi kvenna í lækna-
stétt. Það má því vera Ijóst að aukinn áhugi og vitneskja er um
starf okkar almennt í þjóðfélaginu og er það vel. Það kom okkur
því á óvart þegar landlæknir minntist á kynfræðslu „félags
unglækna", svona í forbífarten þegar skýrsla um fóstureyðingar
á íslandi kom út fyrir skemmstu, og lét okkar alls ógetið þegar
því var haldið fram að engin fræðsla væri um eðlilegt kynlíf í
menntaskólum landsins. Við höfum kannski ekki verið að
einbeita okkur að rétta fólkinu þegar kynnum starfsemi okkar.
Lítið félag í stóru samhengi
Ástráður - forvarnastarf læknanema er ungt félag og lítið, en þó
angi af stærra starfi því alþjóðasamtök læknanema, IFMSA, eru
stærstu stúdentasamtök í heimi. Starfsemin er þó misjöfn eftir
löndum en sem fyrr hafa Norðurlöndin átt einkar gott samstarf
sín á milli. Hafa hugmyndir og aðferðir því borist hratt og
auðveldlega milli landa. Þar hafa að sjálfsögðu spilað sína rullu
árlegir samráðsfundir, FINO, þar sem Norðurlöndin hafa skipst á
LÆKNANEMINN
2005
47