Bænavikan - 07.12.1940, Page 54

_ 32 -
mikið, en eg vil reynast trúro Það er ekki víst að eg vinni,
en ~það er skylda mín að fara eftir þeirri þekkingu er eg hefi."
Undirbúningur undir lífsstarf. Stundum heyrir. maður að hug-
myndir þær, sem maður fær
viðvíkjandi uppeldi, frá þjóni Drottins, eigi ekki við okkar
tíma. Það mun vera of snemmt, að fullyrða slíkt. Og við erum
sannfærðir um, að fræðsla sú, er andi spádómsins hefur veitt
á þessu sviði, er virkilega tímabær, en að við höfum enn þá
ekki farið fullkomlega eftir þessum leiðbeiningum. Þessar
kröfur eru viðvíkjandi andlegum og siðferðislegum styrkleika.
Æfing hefur mikla þýðingu viðvíkjandi hvaða starfi sem er.
Dr. Cortland Myers segir nokkuð eftirtektarvert: "Menning
nútímans hefur sett gullkálfinn upp fyrir Guð og stjórna nú
eigingirni og efnishyggja í vanheilagx-i einingu. Þessi menn-
ing er laus við hina andlegu fjársjóðu og göfug takmörk, og
lyktar illa af lélegum hugsunum og lélegum dag-legum venjuiru"
Oklcur er sagt, að sönn menntun sé fólgin í nieiru en því,
að lesa vissar lexíur daglega.; HÚn er víðsýn, hún samanstendur
af samræmi í uppeldi líka og anda0""Sönn menntun er í því
félgin,-áð undirbúa líkamlega hæfileika og andlega, einnig
hið siðferðislega, til þess að.gegna hverri skyldu sem er»
Þar með er innifalin æfing. líkama, anda og sálar í þjónustu
Guðse Þessi menntun mun endast til eilífs lífs."
Iskorun til starfs» "Heiminn vantar ekki mikið menn með mikl-
um gáfum, en hann vantar menn, sem hafa
göfuga lyndiseinkunn." Það er ekki vegna þekkingarleysis að
heimurinn fer illa, heldur vegna vantandi lyndiseihkunnar,
eins og einn skólamaður hefur látið sér um munn fara.
Það er þýðingarmeira að mynda rétta lyndiseinkunn' en. að.
hækka í tign. Ly-ndiseinkunnin- er auði betri. Og til þess 'að
gera vilja Gúðs, varðum við -að hætta við alla. eigingirni'og
hroka, og læra að met-a aðra meira en sjálfan si.g.,. sþundá sjélfs
afneitun, beygja viljann undir vilja Guðs, og .akil'ja það að
í raun og veru erum við ekki neitt. Sá, sem gíeymir sjélfum
sér, mun ekki gleymast. • Heimurinn hefur ýmsa atvinnu á boð-
stólurn, en sú atvinna, sem endist út yfir gröf og dauða,
er þjónusta Drottins. Nú eru það forréttindi ykkar^ kæru
unglingar, að kjósa þessa atvinnu, þegar Guð kallar ykkur.
"TÍminn er orðinn stuttur, og alls staðar vantar verkamenn,