Úrval - 01.04.1966, Blaðsíða 115

Úrval - 01.04.1966, Blaðsíða 115
SÍÐASTA ORRUSTAN 113 leggjast. Allt átti að sprengja í loft upp eða brenna, aflstöðvar, vatns- veitur og gasstöðvar, stíflugarða og áveituhlið, hafnir og skipaskurði, iðnaðarhéruð og rafmag'nsnet, skip og brýr, farartæki og samgöngu- miðstöðvar, verksmiðjur og verzl- anir og jafnvel vegina sjálfa. Speer trúði ekki sínum eigin aug- um, er þessi skipun barst honum. Hann bað Hitler um að hugsa mál- ið betur og sagði við hann: „Við verðum að gera allt sem í okkar valdi stendur til þess að haida við einhverjum grundvelli, þótt frum- stæður kunni að verða, fyrir áfram- haldandi lífi þjóðar okkar. Við höf- um engan rétt til þess að hefja öldu skemmdarverka, sem kunna að hafa mjög óheppileg áhrif á líf fólksins". Mótbárur Speers höfðu engin á- hrif á Hitler: „Þáð er engin þörf á að vera lengur með vangaveltur um grundvöll jafnvel hinnar frumstæð- ustu tilveru þessarar þjóðar“, svar- aði hann. „Á hinn bóginn er betra að eyða jafnvel því, okkur sjálfum. Þjóðin hefur reynzt vera veik- geðja“. Með þessum orðum afskrif- aði Hitler alla þýzku þjóðina. „Þeir, sem eftir verða, þegar orrustunni er lokið, eru lítils virði, því að hin- ir góðu hafa þá þegar fallið". Á tímanum frá 19. til 23. marz streymdi geysilegur fjöldi skipana Hitlers um gervallt Þýzkaland. Hverjum þeim, sem yrði seinn á sér að framkvæma þetta, var ógnað með lífláti. Árum saman hafði Speer lokað augum sínum fyrir hinni ruddalegu ofbeldishlið hinna ýmsu fram- kvæmda nazismans, þar sem hann áleit sig standa ofar slíku sem æðri vitsmunavera. Nú varð hann skyndi- lega gripinn hryllingi og sagði við Jodl hershöfðingja: „Hitler er al- gerlega vitskertur. Það verður að stöðva hann“. Hann stofnaði lífi sjálfs síns í hættu, þegar hann tók að vinna gegn þessari stefnu Hitl- ers með hjálp nokkurra háttsettra vina sinna í hernum. Hann hringdi í iðnjöfra, flaug til herbækistöðva, heimsótti embættismenn úti á lands- byggðinni og lagði alls staðar ríka áherzlu á það, að fyrirætlun Hitl- ers jafngilti eilífum dauða Þýzka- lands og mætti því alls ekki verða framkvæmd. Ofralega á listanum yfir þær þýzku auðlindir, sem Speer leitað- ist nú við að vernda með kjafti og klóm, var sjálf Fílharmóníuhljóm- sveit Berlínar. Nú nálgaðist orrust- an um Berlín óðum, og því máttu hljómsveitarmeðlimirnir nú eiga von á því hvað dag sem var, að þeir yrðu innlimaðir í Heimavamarliðið (Volksstrum). Einnig gátu þeir átt von á því að falla í hendur Rússum. En innanríkisráðherran var með á- ætlun á prjónunum. Hann hafði þeg- ar framkvæmt fyrsta þátt hennar. Mennirnir, sem nú voru staddir á leiksviði Beethovenhljómleikahall - arinnar, voru nú allir klæddir dökk- um jakkafötum, allir 105 með tölu. Kjólfötum þeirra, ásamt nokkrum af beztu hljóðfærum hljómsveitar- innar, þar á meðal hinum frægu Wagnerlúðrum, hafði verið komið undan í laumi fyrir 3 vikum. Allt þetta var nú falið nálægt Kulmbach, 240 mílum fyrir suðvestan Berlín. Það gat ekki hjá því farið, að Banda-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.