Úrval - 01.04.1966, Page 127

NÝJA SKÓGARBORGIN í FINNLANDI
125
innar. Borgarhverfi verður að vera
nokkurs konar „lífvera", sem starf-
ar á réttan hátt. Við reynum fyrst
og fremst að hafa í huga einstakl-
ingshyggju mannsins og sköpun
tengsla milli hans og náttúrunnar.“
Finnar halda því áfram að skrifa
sig á sívaxandi biðlista þeirra, sem
óska eftir að fá tækifaeri til þess að
búa í þessari furðulega velheppnuðu
„tilraunaborg“. Þeir vita, að íbúar
Tapiola njóta tilbreytingarríks, en
þó rólegs lífs, sem er sjaldgæft í
hinum hraðvaxandi nútímaborgum.

Hin sterku tengsli, sem binda okkur við hundinn, eru ekki fólgin i
tryggð hans né töfrum né neinu öðru slíku, heldur aðeins í þeirri stað-
reynd, að þeir eru ekki gagnrýnir gagnvart okkur mönnunum.
Sydney Harris
Ein af dásemdum ellinnar, sem er alls ekki innan seilingar æskunn-
ar, er sú að „Fara Ekki". J.B: Priestley
Velgengnin er mér ógnvænleg, það að hafa þegar náð settu marki.
Það er einna likast því að hafa lokið ætlunarverki sínu hér á jörðu,
líkt og karlköngurlóin, sem er drepin af kvenköngurlónni á því augna-
bliki, þegar hún hefur náð settu marki í ástaleik, sínum. Mér geðajst
bezt að stöðugri eftirvæntingu, stöðugri verðandi, þar sem markmiðið
bíður framundan, en er ekki að baki. George Bernard Shaw
Maður nokkur kom inn í Ráðlegingarskrifstofu Coventryborgar og
spurðist fyrir um það, hvernig hann ætti að finna konuna sina. Það
kom í ljós, að leiðir þeirra höfðu skilið þrem dögum eftir brúðkaupið
sem farið hafði fram fyrir 25 árum, og höfðu þau aldrei sézt síðan. Þegar
hann var spurður að því, hvort hann væri kannske að hugsa um að
fá formlegan skilnað, svaraði hann: „Nei, nei. Mér datt bara í hug,
að það gæti verið anzi gaman fyrir okkur að koma saman til þess að
halda upp á silfurbrúðkaupsdaginn." Weekly News
Mér varð hugsað til þess, hvesu ég skemmti mér sem barn við að
sparka steini eftir götunni, þegar ég fylgdist með aðförum litils drengs
inni í stórverzlun nýlega. Hann var að leika svipaðan leik, en eini
munuinn var sá, að vélamenningin hefði rænt leik þennan allri á-
reynslunni og hreyfingunni, sem honum var áður samfara. Hann stóð
við efri endann á rennistiga og sparkaði flöskuloki niður stigann og
beið þess svo, að stiginn færði honum flöskulokið aftur til þess að geta
svo sparkað þvi niður á nýjan leik. Frú Donáld Voss
Þegar foreldrar hætta loks að velta þvi fyrir sér, hvers vegna I ó-
sköpunum börnin slökkvi ekki Ijósin, er ekkert líklegra en að þeir fari
að Velta því fyrir sér, hvers vegna þau geri það.