Úrval - 01.11.1969, Side 59

Úrval - 01.11.1969, Side 59
ÁSTAMÁL VIKTORÍU DROTTNINGAR 57 enn erfiðara fyrir ráðherra hennar að komast að samkomulagi við hana en nokkru sinni fyrr. En þó veitti nærvera Skotans Johns Browns henni nokkra hugg- un, þótt einkennilegt megi virðast. Hann ‘vár norðaþ úr Háiöndum Skotlands og hafði verið uppáhalds- þjónn þeirra Alberts í Balmoral- kastala. Henni fannst sem Albert væri nær henni í anda, þegar John Brown var í návist hennar. Og því varð þessi hrjúfi og fremur gróf- gerði en gáfaði Skoti stöðugur fé- lagi hennar. Hann veitti henni jafn- vel góð ráð og skipaði henni fyrir verkum og ávítaði hana jafnvel á þann hátt, sem enginn ættingi henn- ar hefði þorað að reyna. Hún hafði hann í þjónustu sinni, þangað til hann dó. Og hún saknaði hans inni- lega, er hann var ekki lengur ná- lægur. Það liðu 25 ár, þangað til hún hóf aftur þátttöku sína í opinberu lífi. Það olli henni mikillar gleði, að þjóðin tók henni þá af hlýju. Hald- ið var upp á 50. stjórnarár hennar af hátíðlegri alvöru. Svo kom hin dýrlega hátíð árið 1897, þegar hald- ið var upp á 60 ára stjórn hennar. Öll þessi ár rækti hún störf sín af stakri samvizkusemi og mikilli röggsemi, hélt nánum tengslum við hina ýmsu þætti þjóðlífsins og fylgdist vel með því, sem var að gerast í konungsríki hennar. Og jafnframt því fylgdist hún náið með lífi allra barna sinna og fjölskyldna þeirra og hafði hönd í bagga með öllu, er þau snerti. Hún hafði fyrst óskað þess að mega deyja, er Albert dó. Sjö til- raunir höfðu verið gerðar til að ráða hana af dögum á ríkisstjórnar- árum hennar, þótt hún slyppi ó- sködduð frá þeim öllum (að undan- skildu höfuðhöggi, sem óður sjó- maður veitti henni, eftir að hann hafði verið rekinn úr flotanum). Og það var ekki fyrr en 22. janúar árið 1901, að hún hélt til fundar við sinn ástfólgna eiginmann, en minningu hans hafði hún geymt í hjarta sér og haldið henni stöðugt á lofti i 40 löng ár og einu betur. Ef við erum fær um að elska fiðrildi, hlýtur okkur að bykja vænt um nokkrar fiðrildislirfur. Antoine de Saint-Exupéry. Við skulum ekki horfa um öxl í reiði, ekki fram á veginn í ótta, heldur i kringum okkur með galopin augun.. James Thurber. Hvenær ættu foreldrar að fá bami völdin yfir því sjálifu i þess eigin hendur? Þegar barnið ihættir að reyna að hrifsa til sín völdin og teygir sig eftir ábyrgðinni, en ekki fyrr. Donald Barr.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.