Úrval - 01.01.1971, Blaðsíða 29

HINIR FURÐULEGU SLÖNGUTEMJARAR ...
27
gleraugnaslöngu, lofa þeir henni, aS
þeir skuli sleppa henni aftur eftir
6 mánuði.“ Þetta viðhorf þeirra
gagnvart gleraugnaslöngunum er
gerólíkt viðhorfi Múhameðstrúar'
manna, því að í þeirra augum er
gleraugnaslangan aðeins tæki, sem
nota má til þess að hafa ofan af
fyrir sér, þótt þar sé reyndar ekki
um neitt sældarlíf að ræða.
„Það fer fram hátíðleg athöfn,
þegar gleraugnaslöngu er sleppt
lausri,“ sagði ungi leiðsögumaður-
inn okkar, hann Ravi. „Við þvoum
dálítinn blett á jörðinni, leggjum
hana á blettinn, setjum kjöt og
mjólk fyrir framan hana og ástund-
um hugleiðslu í hálftíma. Svo för-
um við með hana inn í skóginn, sem
hún kom úr, setjum kjöt og mjólk
hjá henni enn á ný og sleppum
henni svo.“
„Þær eru sannarlega heilagar,
„cobrurnar", herra,“ sagði hátíðleg-
ur Hindúi, klæddur blárri, upplit-
aðri skikkju. „Þær vernduðu guð
okkar, Krishna, á hættustundu. Og
þær vernda okkur, ef við förum
ekki illa með þær.“
Ravi kinkaði kolli. „Ef kónga-
cobra er óvart drepin, fær hún
glæsilega jarðarför, alveg eins og
manneskja.“
SLÖNGUTAMNINGARSKÓLI
Nú gekk virðulegur maður til
okkar. Þetta var hávaxinn, rosk-
inn maður með risavaxið yfir-
skegg. Þetta var annar „guru“,
annar spekingur, sem kenndi börn-
unum að gerast slöngutemjarar. Eg
spurði, hvort ég gæti fengið að sjá
nemendurna við nám sitt. Hann
kinkaði kolli og kallaði eitthvað á
Hindi. Augnabliki síðar kom hópur
drengja hlaupandi út úr næstu
kofum og myndaði hóp umhverfis
okkur. Tveir drengir settust í miðj-
an hringinn. Annar þeirra var að-
eins þriggja ára snáði. Hann hélt á
lítilli hljóðpípu. „Cobra!“ hrópaði
kennarinn. Einn mannanna tók lok-
ið af strákörfu, og í ljós kom stór
gleraugnaslanga, sem skauzt upp úr
körfunni og hlykkjaðist hratt af
stað í áttina til næsta runna.
„Náðu henni!“ hrópaði kennar-
inn.
Litli snáðinn greip prik, sem lá
við fætur honum og þaut á eftir
gleraugnaslöngunni. Hann sló hana
með prikinu og hélt henni þannig
fastri við jörðina, að því er virtist
alveg fyrirhafnarlaust, líkt og þetta
væri lítill grasmaðkur. Svo tók
hann hana upp með spýtunni og
slengdi henni í körfuna. „Drengur-
inn heitir Ban Wari,“ sagði Ravi
stoltur. „Eftir nokkur ár verður
hann bezti slöngutemjari í Ind-
landi.“
Eg bjóst til brottferðar. Ravi
sagði við mig. „Guru segir, að þér
skuluð koma á morgun. Þá ætla
þeir að láta mongoose og cobru
berjast."
LOÐINN HEIMSPEKINGUR
Þegar við komum til þorpsins
næsta dag, hafði hópur manna þeg-
ar safnazt saman til þess að horfa
á viðureigninga milli þessara
tveggja fornu óvina. Mongoose er
pínulítil, loðin skepna með furðu-
lega skær augu. Hún hljóp fram og
aftur og togaði í langt band, sem