Úrval - 01.01.1971, Blaðsíða 66

64
ÚRVAL
valdanna. Unglingar óttast nefni-
lega ekki neitt nú til dags. Þeir eru
vanir því í uppeldinu, að allt sé
liðið.
Er með þessu verið að segja, að
ótti sé ekki alltaf neikvæður? Já,
í vissum tilfellum er ótti jákvæður.
Eg á ekki við, að börnin eigi að
lifa í stöðugum ótta við foreldra
sína. Báðir aðilar eiga að geta sagt
meiningu sína, en þá á að gæta
gagnkvæmrar virðingar og sann-
girni.
Fyrir nokkrum mánuðum var ég
vitni að harðri deilu milli vinkonu
minnar og 11 ára sonar hennar.
Deiluefnið var kaka, sem hann
mátti ekki fá. Mér ofbauð vaxandi
frekja og óskammfeilni barnsins.
Móðirin reyndi árangurslaust að
koma vitinu fyrir drenginn. Að lok-
um hrópaði hann: „Farðu til hel-
vítis!“ og þegar hún lét sem ekkert
væri, hrifsaði hann kökuna og
hljóp út.
Móðirin leit til mín í uppgjöf og
sagði: „Hann er á breytingaskeiði
og það þarf afskaplega mikinn
þroska til að stilla sig, þegar hann
lætur svona. Það er annars ákaf-
lega erfitt að ala upp börn á þess-
um tímum, þegar þau eru svona
frísk. Finnst þér það ekki?“
— Svar mitt er nei!
Flestir foreldrar sjá stundum
hatur í augum barna sinna. En það,
sem skiptir máli í því sambandi, er
að börnin læri að veita reiði sinni
útrás án þess að vinna öðrum tjón
eða missa sjálfsvirðingu sína.
Það er skynsamlegt að setja regl-
ur og takmörk. Barni, sem veit vel
hvað það má ganga langt, líður
miklu betur og það á betra með að
laga sig að umhverfi sínu heldur en
hitt, sem alltaf er að þreifa fyrir
sér hvað þetta snertir.
í okkar fjölskyldu voru reglurn-
ar mjög einfaldar: Þú mátt jagast
og rífast eins mikið og þig langar
til en eyðilegðu ekki neitt, sem þú
ert ekki fær um að bæta.
Að lokum er það vert íhugunar,
að foreldrar eiga réttindi og þau
réttindi -- eins og önnur - glatast
ef þeim er ekki beitt.
Eigir þú að velja um að veita
barni þínu einhvern munað eða
halda honum sjálfur, skalt þú vera
eigingjarn annað slagið og vertu
það með góðri samvizku. Börn
verða að æfa sig í listinni að gefa
og foreldrarnir tilheyra vissulega
þeim, sem á að sýna tillitssemi.
Þyki manni raunverulega vænt
um börnin sín á maður ekki aðeins
að uppfylla allar þeirra óskir, held-
ur einnig að ala þau upp og leið-
beina þeim.
Hvort börnin þín verða ham-
ingjusamar manneskjur er ekki
komið undir því, hvað þú gerir fvr-
ir þau, heldur hvað þú kennir þeim
að gera sjálf til að finna ánægju í
lífinu.
Þýtt úr Det Bedste.