Úrval - 01.03.1975, Side 58

56
^Viltu aukg ordaforóa þinij?
1. að hafa bifur á e-u: að óttast e-ð, að kvíða e-u, að hafa ógeð á e-u,
að langa í e-ð, að hafa grun um e-ð, að vera viss um e-ð, að væntae-s.
2. mottabragð: viðbragð, afbragð, fúkkabragð, glímubragð, sýrubragð,
remmubragð, klækir.
3. að kviðra: að gjalla fram með e-ð, að óttast, að hafa samfarir, að
liggja á meltunni, að mjaka sér, að hafa áhyggjur af e-u, að rista á
kvið.
4. gnípa: gjá, dapurleiki, tak, beygja, hylur, ótti, fjallstindur.
5. hnípinn: álútur, boginn, sorgmæddur, brattur, illkleifur, dapur,
ókleifur.
6. hruml: taut, dreifður ís, gröf, hrúga, skráma, muldur, ellihrörnun.
7. örvasa: útslitinn, ómaklegur, allslaus, mæddur af hugarvíli, ósjálf-
bjarga af ellihrumleika, dáinn, ráðalaus.
8. afglapi: yfirsjón, yfirsýn, bjálfi, sturlaður maður, misindismaður,
hnignun, útúrdúr.
9. ursældingur: suðvestanvindur, hrat, aflandsvindur, álandsvindur,
það, sem sigtast úr korni, dugleysi, úrdráttur.
10. e-m er kvillt: e-m bregður, e-r vekur beyg, e-m er hrósað, e r rer
lasinn, e r er óttasleginn, e-m batnar, e-r er rægður.
11. að gnurra: að ræskja sig, að gefa frá sér reiðihljóð (um hunda), að
marra, að braka, að núa, að nöldra, að kvarta.
12. mis(d)reitis: rangsælis, ósammála, ójafnt, á mis, skakkt, bjagað,
óréttlátt.
13. hnját: hreyfing, skens, vandkvæði, erfiðleikar, glósur, slæm meðferð,
fall.
14. að kumla sig: að barma sér, að ræskja sig, að hnipra sig saman, að
verja sig, að meiða ;sig, að aka sér, að standa sig.
15. að abbast: að snúa út úr, að aflaga, að skekkja, að áreita, að staul-
ast, að skakklppast, að skjögra.
16. áriða: svimi, smurning, samkomulag, samfarir, mikilvægi, smyrsl,
höfuðsótt í kindum.
17. hröngull: hrófatildur, skortur, íshroði, steinahrúga, afturför, strangi,
gaur.
18. bausni: sóði, slóði, hvalur, klaufi, selur, naut, uggi.
19. að stultra: að stela, að hrappa, að staulast, að detta, að veita aðstoð,
að styðjast, að hinkra.
20. hnjótur: þúst, hrúgald, ójafna, þúfa, krókur, fleinn, auðn.
Svör á bls. 128.