Úrval - 01.03.1975, Page 25

Úrval - 01.03.1975, Page 25
TEBOÐIÐ FRÆGA I BOSTON 23 uð og hátíðahöld. Blöðin kepptust við að lofa föðurlandsvinina í Bos- ton og framtak þeirra. Hvarvetna voru mót, ræðuhöld, og víða var kirkjuklukkum hringt, allt til að vekja athygli á þessum atburði. Þegar fregnin barst til Englands, urðu Georg III, konungur, og ráð- herrar hans felmtri slegnir. Þeir hótuðu að beita ströngustu refsingu alla þá, sem tekið höfðu þátt í atburðum þessum, og setja Boston og umhverfi strangar við- skiptahömlur, sem mundi kenna þeim, að breska stjórnin léti ekki að sér hæða. Svo féll höggið — höfninni í Bos- ton var lokað, en það dugði til þess að sameina allar nýlendurnar síð- ar til baráttu gegn kúgun og fyrir sjálfstæði. ☆ Ferðasirkusinn var að reisa tjöld sín utan við lítið sveitaþorp, og hópur barna stóð álengdar og horfði á. Einn drengjanna vogaði sér til sirkusstjórans og spurði: „Megum við koma inn og sjá trúðana og fílana og allt það?“ „Já, auðvitað,“ svaraði sirkusstjórinn. ,,Ef þið hafið peninga." „Við eigum enga peninga,“ sagði drengurinn hnugginn. „Jæja, en bíddu nú við,“ sagði þá sirkusstjórinn. „Við eigum stóran krókódíl, sem á hverjum degi þarf að fá eitthvað lifandi að éta. Ef ég má fá eitt ykkar til að fóðra krókódílinn með, mega hin horfa á ókeypis. En það verður að vera það minnsta ykkar, svo það standi ekki í krókódílnum." Drengurinn hugsaði sig aðeins um, en sagði svo: „Eg á lítinn bróður.“ Svo hvarf hann í krakkahrúguna, en kom að vörmu spori aftur og leiddi með sér tveggja eða þriggja ára hnokka. „Er þessi nógu lítill?“ sþurði hann. „Já, hann er alveg mátulegur," sagði sirkusstjórinn. Svo sneri hann sér að þeim litla og spurði: „Vilt þú láta krókódílinn éta þig, til þess að hinir krakkarnir komist ókeyps í sirkus.“ Litli bróðir kingdi munnvatni nokkrum sinnum, en svo svaraði hann, skjálfandi röddu: „Já — en má ég ekki sjá trúðana og fílana fyrst?“ R.B. Jón litli hafði verið á barnaleikskóla, en var nú kominn í barnaskóla. Hann var leiður á svip, þegar hann kom heim eftir fyrsta daginn, svo mamma spurði hann, hvað amaði að. Og hann svaraði: „Uss, við lærum bara að leika okkur í skólanum, alveg eins og á leikskólanum. Eg vil miklu heldur læra að læra eitthvað.“
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.