Úrval - 01.03.1975, Side 25

Úrval - 01.03.1975, Side 25
TEBOÐIÐ FRÆGA I BOSTON 23 uð og hátíðahöld. Blöðin kepptust við að lofa föðurlandsvinina í Bos- ton og framtak þeirra. Hvarvetna voru mót, ræðuhöld, og víða var kirkjuklukkum hringt, allt til að vekja athygli á þessum atburði. Þegar fregnin barst til Englands, urðu Georg III, konungur, og ráð- herrar hans felmtri slegnir. Þeir hótuðu að beita ströngustu refsingu alla þá, sem tekið höfðu þátt í atburðum þessum, og setja Boston og umhverfi strangar við- skiptahömlur, sem mundi kenna þeim, að breska stjórnin léti ekki að sér hæða. Svo féll höggið — höfninni í Bos- ton var lokað, en það dugði til þess að sameina allar nýlendurnar síð- ar til baráttu gegn kúgun og fyrir sjálfstæði. ☆ Ferðasirkusinn var að reisa tjöld sín utan við lítið sveitaþorp, og hópur barna stóð álengdar og horfði á. Einn drengjanna vogaði sér til sirkusstjórans og spurði: „Megum við koma inn og sjá trúðana og fílana og allt það?“ „Já, auðvitað,“ svaraði sirkusstjórinn. ,,Ef þið hafið peninga." „Við eigum enga peninga,“ sagði drengurinn hnugginn. „Jæja, en bíddu nú við,“ sagði þá sirkusstjórinn. „Við eigum stóran krókódíl, sem á hverjum degi þarf að fá eitthvað lifandi að éta. Ef ég má fá eitt ykkar til að fóðra krókódílinn með, mega hin horfa á ókeypis. En það verður að vera það minnsta ykkar, svo það standi ekki í krókódílnum." Drengurinn hugsaði sig aðeins um, en sagði svo: „Eg á lítinn bróður.“ Svo hvarf hann í krakkahrúguna, en kom að vörmu spori aftur og leiddi með sér tveggja eða þriggja ára hnokka. „Er þessi nógu lítill?“ sþurði hann. „Já, hann er alveg mátulegur," sagði sirkusstjórinn. Svo sneri hann sér að þeim litla og spurði: „Vilt þú láta krókódílinn éta þig, til þess að hinir krakkarnir komist ókeyps í sirkus.“ Litli bróðir kingdi munnvatni nokkrum sinnum, en svo svaraði hann, skjálfandi röddu: „Já — en má ég ekki sjá trúðana og fílana fyrst?“ R.B. Jón litli hafði verið á barnaleikskóla, en var nú kominn í barnaskóla. Hann var leiður á svip, þegar hann kom heim eftir fyrsta daginn, svo mamma spurði hann, hvað amaði að. Og hann svaraði: „Uss, við lærum bara að leika okkur í skólanum, alveg eins og á leikskólanum. Eg vil miklu heldur læra að læra eitthvað.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.