Úrval - 01.03.1975, Side 66

64
ÚRVAL
hún við múrara og málara, tré-
smiði, rörlagningamenn og blikk-
smiði. Verkamennirnir, sem gerðu
grunninn, komust ekki upp með að
klípa af sementinu, mamma fylgd-
ist nákvæmlega með því. Ef máln-
ingin var þykkari en hún hafði
gert sér hugmynd um að hún ætti
að vera, var hún þvegin af og hún
blandaði sjálf næstu blöndu. Hún
hrópaði til þeirra, sem unnu á þak-
inu. „Munið eftir að hafa réttan
fjölda af þaksaumi í hverja plötu.“
Og hún fékk meira að segja pabba
til að príla upp á þakið og telja
sauminn.
Skelfing held ég, að iðnaðar-
mönnunum hljóti að hafa verið
lítið um hana-
Dag nokkurn, þegar pabbi kom
úr einni eftirlitsferðinni, snaraði
hann sér að mömmu og hrópaði:
„Verkamennirnir segja, að það eigi
ekki að vera neitt eldhús í húsinu.
Hvernig geturðu selt hús, sem ekk-
ert eldhús er í?“
„En það á ekki að selja það,“
svaraði mamma róandi. „Við ætl-
um að leigja það út. Af hverju
ættum við að hafa dagstofu og eld-
hús, þegar drengirnir hafa ekkert
við það að gera? Það er alltaf hægt
að útbúa eldhús ef þess gerist þörf.
En nú viljum við fá nóg af svefn-
herbergjum. Það geta búið tveir
drengir í hverju og ef hver og einn
borgar sjö og hálfan dal verða það
fimmtán dalir á herbergi. Og fimm
sinnum það verða sjötíu og fimm
dalir.“
„Hvaða drengi ertu að tala um?“
vildi pabbi fá að vita.
„Það eru auðvitað Cass Casoo og
Jerry Blake í búðinni og vinur
þeirra Walter Hanny þeir þekkja
svo þrjá aðra, sem gjarnan vilja
vera hérna. Þetta gera sex. Og þeir
segja, að þeir geti áreiðanlga út-
vegað þá fjóra, sem upp á vantar.“
„Almáttugur!“ stundi pabbi. „Þú
vilt ekki fá Schmalz og ellefu börn-
in hans fyrir nágranna, en þú vilt
hafa tíu unglinga hérna alveg við
hliðina á okkur!“
„Þeir eru nú burtu yfir daginn.“
„En það verða þeir ekki á kvöld-
in. Hvað ætlarðu að gera, þegar
þeir slá upp partíum og koma með
stelpur heim með sér?“
„Ég hafði þetta nú í huga þegar
ég talaði við drengina. Ég sagðist
vilja drengi, sem ekkert slíkt hefðu
í huga. Cass er snyrtilegur, ungur
maður, hann kennir í sunnudaga-
skólanum — og Jerry er líka þokka-
legur piltur og allir vinir þeirra.
Þetta verður ekki líkt neinu gisti-
húsi. Þetta verður nokkurs konar
klúbbur.“
„Ég get svo sem þagað," stundi
pabbi. „Þú gerir alltaf það sem þér
sýnist hvort eð er. Gistihús! Kon-
an mín gistihússstýra!"
„Ég sagði, að þetta yrði EKKI
gistihús. heldur nokkurs konar
klúbbur. Þeir eiga að borða hjá
okkur.“
„Klúbburinn" hennar mömmu
var vel heppnaður allt frá upphafi.
Ungu mennirnir voru ánægðir og
mamma fylgdist vel með röð og
reglu í nágrannahúsinu; kæmu ein-
hver vandamál til sögunnar, ræddi
hún þau við Cass Casoo, sem var
útnefndur „klúbbsformaður".
„Sjáðu nú til, Cass,“ sagði hún,