Úrval - 01.03.1976, Side 70

Úrval - 01.03.1976, Side 70
68 sveiflaði honum upp í sig. Ég kastaði til hans öðrum — þriðja — hann át allan minn afla og urraði ennþá. Þegar þeir koma að sækja mig, finna þeir ekki annað en húfuna mína og úlpuna, hugsaði ég dapur í bragði, og leit til himins. Meistari mýrlendisins öskraði og reis upp á afturlappirnar. Græðgin skein úr augum hans. Þetta voru endalokin, og ég vissi það. Ég missti línuna ofan í vökina. Um leið fann ég kunnuglegan kipp og dró enn einn röndóttan aborra upp. Björninn át hann. Ég veiddi annan... Hvað myndi gerast, þegar þeir hættu að taka? Ég var sem magnþrota við tilhugsunina en hélt áfram að draga eins og óður maður og kastað aflanum jafn harðan til þessa botn- lausa bangsa. Hann rumdi eins og grís og gerði sér gott af jafn harðan. Af þessum líka aborra! Einhvers staðar í fjarska heyrðist í þyrlu. Skepnan lyfti hausnum, hlust- aði, en snerist svo allt í einu á hæl og brokkaði burtu. Skafrenningurinn á svellinu dró í sporin hans jafn ÚRVAL óðum. Ég seig qrmagna ofan á svellið. Eftir fáeinar mínútur voru félagar mínir úr þyrlunni komnir til mín. ,Jæja, hvernig hefur gengið?” Þetta var óhjákvæmileg spurning. ,,Það er auðséð, hann hefur ekki fengið bein,” svaraði annar og hló við. „Óhugsandi,” svaraði þyrluflug- maðurinn. ,,■}" þessu vatni dregur maður bílhlass á klukkutíma! Ég hef gert það sjálfur!” Ég reyndi að segja þeim frá bangsanum, en þeir litu hver á annan og brostu. Ég gafst upp. Og núna, eftir að aftur er komið heim til Moskvu, kemur Fedja Kúkoff iðulega inn til mín, þegar hlé verður hjá honum. Hann drepur tittlinga framan í samstarfsfólkið og segir: „Segðu okkur frá því, þegar bangsinn át allan aflann þinn! Ég er farinn að gleyma sögunni!” Ég sver, ég krýp, ég býðst til að éta hattinn minn, ef fólkið vilji bara trúa mér. Trúa! ★ ★ ★ TIL ÞJÖNUSTU REIÐUBÚINN. Konan stóð upp í stiga og var að ljúka við að mála loftið. Maður hennar var að horfa á fótboltaleik í sjónvarpinu. Allt í einu sagði konan: „Heyrðu, elskan, ef ég skyldi nú detta úr stiganum, viltu þá hringja í sjúkrabíl í hálfleik?”
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.