Goðasteinn - 01.03.1973, Page 27

Goðasteinn - 01.03.1973, Page 27
í fjárrétt á haustin lék hann sér að því að hampa sauðum sínum á lófum sér til að vita, hvað þungir þeir væru. Einsog margir í ætt hans, var hann stóryrtur og skapbráður, en hafði líka marga ágæta kosti, var skemmtinn og glaður við alla, þegar hann var í góðu skapi, og var ávallt reiðubúinn að veita hjálp, ef leitað var til hans. Scm ræðumaður mátti hann teljast með betri prestum honum samtíða, uppfræddi börn vel til fermingar og var sérlega skyldurækinn við það starf. Á þeim árum þurftu börn að læra „átta kapitula kverið", og var það harðsótt verk fyrir börn, sem voru gáfnasljó, og urðu þau þá stundum að þola það að verða eigi fermd, þó þau væru komin á fermingarlögaldur, sem var á 15. ári. Síra Jakob vísaði tveimur drengjum frá fjórum sinnum, fermdi þá ekki fyrr en þeir voru á 19. ári. Við spurningar var hann mjög alúðlegur við þau börn, sem honum líkaði við, en hinum tornæmu valdi hann stundum sérkennileg nöfn, en var þó fljótur til að bæta, ef hann sá, að aðfinnslur hans særðu tilfinn- ingar barnsins. f sambandi við viðkynningu mína af síra Jakob, get ég ekki stillt mig um, að minnast á eitt atriði. Ég naut tilsagnar hjá honum á Hjaltastað um vikutíma árið 1860, þegar ég var 12 ára gamall. Það var um vortíma, skömmu eftir sumarmál. Ég byrjaði dvölina á sunnudag eftir messu. Ég undi mér illa, þegar foreldrar mínir og systkini fóru heim, en ég var skilinn eftir. Vinnumaður var á staðnum, sem hét Hallur Sigurðsson, frá Njarð- vík, hálfbróðir Jóns Sigurðssonar í Njarðvík. Hallur átti mikið bókasafn: Noregskonungasögur, íslendingasögur flestar, meðal þeirra Sturlunga og Árbækur Espólíns. Móðir mín bað Hall, að lofa mér að líta í bækur hans um kveldið mér til huggunar og skemmtunar, og varð hann góðfúslega við bóninni og sagði mér væri heimill aðgangur að bókum sínum, þegar ég vildi. Svo þegar ég var farinn að lesa í bókum Halls, fann ég ekki til óyndis. Á mánudagsmorguninn, strax þegar ég kom á flakk og að lokinni máltíð, tók ég að lesa í bókunum. En svo kom prestur eftir lít- inn tíma og tók mig inn í ritherbergi sitt, og fór að kenna mér, sýndi mér fyrst að skrifa og það gekk eftir vonum. Mér þótti mikið varið í, að brúka stálpenna hjá presti, - hafði ekki séð Goðasteinn 25

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.