Goðasteinn - 01.06.1976, Page 18

Goðasteinn - 01.06.1976, Page 18
völlum á Skeiðum og konu hans Guðríðar Jóhannsdóttur frá Brunnum. Einu sinni gekk ég á leið með Guðrúnu frá Uppsölum að Hest- gerði. Hún leit upp í fjallið á Uppsölum og sagði: „Veistu af hverju þarna heitir Sýrhellir?“ Ég vissi það ekki. Hún sagði að bóndi, sem bjó á Uppsölum, hefði átt svín og beitt þeim á Svína- fellsmýrar, sem eru í Uppsalalandareign og stöðuvatn í miðri mýrinni, kaliað Svínavatn. Við standbergið fremst á brúninni var svo Sýrhellir, sem svínin voru byrgð í. Þegar við komum að Tjarnaleiti, sagði Guðrún: „Mikið er hann Stórihvammur fallegur.“ Ég spurði: „Hvað sérðu við hann?“ „Það eru svo falleg litbrigði í fjallinu, þarna eru fallegar skógar- hríslur og þarna vaxa jarðarber.“ Þegar við komum í Tröllaskörð, stendur þar þrevett, grátt tryppi. Guðrún gælir við tryppið og segir: „Mikið er tryppið fallegt.“ Ég segi: „Mér finnst það of digurt.“ Guðrún strýkur því þá í framan og segir: „Sérðu ekki svipinn og þessi fallegu augu?“ Ég skildi við Guðrúnu hjá Skránúp. Þá var orðið stutt að Hest- gerði. Ég spurði Guðrúnu af hverju væru svona mörg nöfn á bæn- um. Hún sagði að það væri djúpur dalur norðan í Hestgerðishnútu. Lengi hefði vantað hesta og síðast hefðu þeir fundist í þessum dal og af því hefði nafnið komið á bæinn. I öðru lagi sagði hún að lækur hefði runnið austan við bæinn og heitið Hrekkur. Þá hefði það skeð að hann hefði hlaupið á bæinn, farið í gegnum fjósið, sem var austasta húsið í þorpinu, og tekið kálfsjötuna með sér. Þá hefði verið farið að segja Hreggsgerði og nöfnin síðan fylgst að. Sjálf sagðist Guðrún nota nafnið Hestgerði. Guðrún var aldrci á heimili mínu nema sem gestur, en ég kynntist henni hér á Skálafelli. Ég var sótt þangað fjórum sinnum til Pálínu Magnúsdóttur. Guðrún var hér þá vinnukona hjá Pálínu og manni hennar, Páli, sem var bróðir Guðrúnar. Guðrún var tæplega meðalkona á hæð, kannski ekki talin fríð sýnum en augun voru djúpsett og tinnusvört og leiftruðu eins og skærir gimsteinar, þegar hún beindi þeim að manni, og fannst mér sem hún mundi sjá með þeim allt í gegn. Hún átti falleg peysuföt 16 Goðasteinn

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.