Úrval - 01.05.1977, Blaðsíða 116
114
URVAL
að auki átti Khemlani að fá 2 1/2 %
„miðlaraumboðslaun”, eða 100
miljón dollara!
Þegar þingið og dagblöðin komust
á snoðir um þetta, varð uppistandið
slíkt, að Whitlam neyddist til þess að
afturkalla leyfi Connors til þess að
útvega lán þetta. En þegar ráðherr-
ann hélt áfram samningaumleit-
unum sínum við Khemlani í kyrrþey,
komust dagblöðin einnig að því, og
Connor neyddist til þess að segja af
sér. Og að tveim mánuðum liðnum
hafði Verkamannaflokksstjórnin
hrökklast frá völdum. Samsteypu-
stjórn íhaldsmanna komst aftur til
valda með geysilegum yfirburðum í
kosningunum, sem á eftir fóru.
í fyrsta ávarpi sínu til þjóðarinnar,
sem sjónvarpað var í maí síðastliðn-
um, vitnaði Malcolm Fraser, hinn nýi
forsætisráðherra, til nokkurra
„stjórnmálalega sjálfsagðra hiuta”,
sem margar þjóðir auk ástralíumanna
hafa undanfarið neitað að horfast í
augu við.
Hann sagði meðal annars: „Síð-
astliðið ár eða svo hafði þeirri skoðun
aukist fylgp að við gætum fengið
þetta allt saman án þess að þurfa í
rauninni að borga fyrir það. En eitt af
því, sem okkur verður að skiljast, er
að þegar stjórnmálamenn lofa ein-
hverju, eru þeir ekki að lofa
einhverju, sem þeir eiga sjálfir, vegna
þess að þeir eiga ekki sjálfir neitt til
þess að gefa. Þeir eru að lofa
einhverju, sem þið eigið, og því
meiru sem stjórnmálamennirnir lofa,
þeim mun minna verður eftir fyrir
ykkur til þess að sjá fyrir þörfum
ykkar og fjölskyldu ykkar, þeim mun
minna verður eftir til iðnaðarins, til
fjárfestingar og til'þess að skapa störf,
sem þörf er á til þess að auka hinn
raunverulega auð Ástralíu.”
★
Ég hafði litla einkaskrifstofu og þessvegna skildi ég dyrnar alltaf
eftir opnar til að forðast innilokunarkennd. Dag nokkurn, þegar ég var
illa haldinn af kvefí tók ég með mér flösku af hóstasaft. Til allrar
óhamingju trassaði ég að taka með skeið. Þegar hóstinn var alveg að
gera út af við mig greip ég flöskuna, en datt um leið í hug hve illa það
kynni að verka á þann sem gengi kannski fyrir dyrnar í því ef ég sypi af
stút.
Ég reis því á fætur með flöskuna fyrir aftan bak og kíkti til að sjá
hvort nokkur væri að koma, snaraði mér svo bak við dyrnar og fékk mér
stóran sopa. Síðan setti ég tappann á og leit upp — beint í glettnisleg
augu gluggaþvottamannsins.
B.A.