Úrval - 01.11.1977, Side 10

Úrval - 01.11.1977, Side 10
8 að þau hafa átt átjánda afmælið hafi ég klippt á alla föðurtilflnningu gagnvart þeim. Þessi tilfinning hefur staðið lengi — jafnvel orðið að vana. 18 ára gamall vani gerir mann háðan sér, og eins og ævinlega þegar maður hefur orðið einhverju háður, er erfitt að varpa því frá sér. Það er ógerningur að drepa í einu vetfangi tilfinningar sínar til barnanna, ekki aðeins væntumþykju, heldur líka umhyggju og ábyrgðartilfinningu í garð barnanna „minna”. Nema þegar þau eru farin að heiman eru þau ekki lengur ,,mín”. Og þegar öllu er á botninn hvolft, vilja þessi fullorðnu börn heldur ekki höggva af skyndingu á allt okkar samband. Þau vilja ennþá halda í allt það þægilega, sem því fylgir: Þau vilja að pabbi og mamma sjái þeim fyrir heimili og mat og þau vilja og ætlast til að við hlaupum undir bagga með kostnaðinn af framhaldsnámi þeirra. Það sem þau vilja ekki er sérhver sá þáttur samskipta foreldra og barna sem þeim finnst óskemmtilegur. Þau vilja ekki að við Joan spyrjum þau hvort, hvað og hve mikið þau drekki, hvort þau noti hass eða önnur eiturlyf, hvers konar kynlífi þau lifi ef það er eitthvert. Þau telja það ekki koma okkur við. Þegar þau eru 17 ára, jú; en 18 ára ekki. Þau taka það líka óstinnt upp ef annað hvort okkar flnnur að því við þau að þau skuli ekki leggja harðar að sér að fá vinnu, eða að þau skuli URVAL koma svona seint heim, — ef þau koma þá nokkuð heim — eða að þau skuli halda hóp við aðra 18, 19 og 20 ára unglinga sem hafa, að okkar foreldralega þröngsýnisdómi, slæmt orð á sér. Þau vilja halda áfram að nota heimili okkar (mitt og Joans) fyrir sitt heimili, en aðeins sem gjaldfríir kostgangarar. Satt er það að vísu, að þau krefjast þess ekki að við sjáum þeim fyrir herbergisþjónustu og matsveini. En ef við gerðum það, myndu þau taka þvl sem sjálfsögðum hlut. Eftir 18 ára vilja fullorðin börn hafa sínar eigin lífsvenjur. Þau vilja hlusta á Sja na na með tækin svo hátt stillt að veggirnir nötri, ég vil hlusta á Benny Goodman svo lágt stillt að ég heyri til hans og geti talað við Joan um leið, ef okkur langar að spjalla saman. Þau vilja sofa til hádegis og byrja daginn með gosi og sætabrauði. Ég verð að fara á fætur klukkan hálf
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.