Upp í vindinn - 01.05.2014, Síða 69

SUMAR Á GRÆNLAND!
,,Sigurboginn“. Glæsilegur borgarísjaki á Diskó flóa.
Miölunarlón virkjunarinnar. Grænlandsjökull í baksýn.
Það er alltaf skemmtilegra þegar mórall á vinnustöðum er góður,
svo ég tali nú ekki um þegar vinnustaðurinn er fjarri öðrum
mannabyggðum og eina fólkið sem maður umgengst utan
vinnutíma eru vinnufélagarnir. Þá er það beinlínis nauðsynlegt.
Mér fannst ég koma inn í góðan og þéttan hóp fólks og það
var gaman að vera hluti af honum. i matar- og kaffitímum var
spilaður Kani, en á laugardagskvöldum var það póker. Ég þótti
að vísu afleitur Kanaspilari svo mér var hlíft við þátttöku nema
allir aðrir varamenn væru uppteknir. En í pókernum gat ég sýnt
mínar betri spilahliðar sem var auðvitað mun hentugra því þá var
spilað upp á veglegan bjórpott!
Þrátt fyrir langa vinnudaga og einungis frí á sunnudögum þá
gafst mér stundum færi á að upplifa þetta magnaða land sem
Grænland er. Sunnudagsfjallgöngur voru algeng dægrastytting.
Svo hljóp ég reglulega á kvöldin, annað hvort inni á hlaupabretti
eða úti, en eina færa hlaupaleiðin utandyra var upp á fjall. Það
var þó nokkur hlaupaáhugi meðal vinnufélaganna og fórum
við meðal annars fjórir ístaksmenn og tókum þátt í 22,5 km
víðavangshlaupi frá smáþorpinu Oqaatsut til llulissat. Þótt þessi
leið hafi verið í erfiðari kantinum þá gerast þær varla flottari!
Sunnudaginn um verslunarmannahelgina bauð fstak starfsfólki
sínu í siglingu út í Diskó eyju sem er hinum megin við Diskó
flóann. Sigling á Diskó flóa er ævintýri út af fyrir sig en eyjan
sjálf var ekki síðri. Hún er talsvert yngri en meginlandið og minnti
í bænum Qeqertarsuaq (d. Godhavn) á Diskó eyju.
Skálað á laugardagskvöldi.
því um margt á ísland, þ.e. allt var miklu grænna. Við gátum því
líka sagst hafa farið til eyja um verslunarmannahelgina (og það
í Diskó eyju!!)-
Virkjunin í Þaakitsoq firði var afhent grænlenskum yfirvöldum í
september 2013. Vikurnar á undan voru því prófanir á virkjuninni
í fullum gangi og hún keyrð á fullum afköstum. Það vakti athygli
mína að búið var að koma fyrir risastórum gufukatli fyrir utan
stöðvarhúsið. Honum var ætlað að taka við allri umfram orku
frá virkjuninni sem bærinn gat ekki tekið við. Eins var ketillinn
notaður til þess að valda ekki óþarfa rafmagnstruflunum í
bænum, s.s. rafmagnsleysi o.þ.h. Þetta þarf víst ekki að gera á
íslandi þar sem hægt er að láta umfram orkuna út á landsnetið,
en það er ekkert sameiginlegt landsnet á Grænlandi. Ketillinn
gekk undir nafninu Spútnik, sennilega vegna þess að ef eitthvað
skyldi klikka þá væri hann kominn á sporbaug um jörðu (eða
svona næstum því)! En allt gekk vel.
Þrátt fyrir einangraðan stað, moskítóflugur og fjarveru frá
fjölskyldu og vinum á islandi þá var þetta sumar mjög skemmtilegt
og eftirminnilegt. Ég get alveg fullyrt að ég mun einhvern tímann
leggja leið mína aftur til Grænlands, hvort sem það verður í vinnu
eða sem ferðamaður. Landið er mikið ævintýraland en einnig eru
Grænlendingar sjálfir einstaklega vingjarnlegt og skemmtilegt
fólk.
...upp í vindinn I 69