Upp í vindinn - 01.05.2014, Blaðsíða 68

Upp í vindinn - 01.05.2014, Blaðsíða 68
SUMARA GRÆNLANDI Sumarið 2013 bauðst mér að starfa á framandi slóðum. Það var í Paakitsoq firði, óbyggðum firði á vesturströnd Grænlands, um 350 km norðan heimsskautsbaugs og 60 km norðan við bæinn llulissat (sem lengi hét hinu danska nafni Jakobshavn). Þar vann íslenska verktakafyrirtækið ístak að byggingu 22,5 MW vatnsaflsvirkjunar sem þjóna á byggðinni í llulissat og leysir hún olíufrekar dtselrafstöðvar af hólmi. Ég hafði aldrei áður komið til Grænlands en lengi haft áhuga á landinu, svo það var ekki erfitt að ákveða sig þegar þetta stóð mér til boða. í seinasta tölublaði ...Upp í vindinn var skrifuð öllu tæknilegri grein um þessa virkjun og mun þessi grein því aðallega fjalla um lífið á vinnustaðnum og mína upplifun af landinu. Ég var vissulega meðvitaður um að ég væri að fara á afskekktan og einangraðan stað, en engu að síður kom það mér á óvart hversu einangraður vinnustaðurinn inni í firðinum í raun og veru var. Fjörðurinn er frosinn megnið af árinu en fyrsta sigling ársins var ekki fyrr en um miðjan júní! Það eru engir vegir á milli byggða á Grænlandi og það sama gilti um vinnustaðinn inni í firði. Siglingarnar voru því mjög mikilvægar í þessu verki. Á góðum degi tók siglingin frá llulissat um 2 tíma en stundum lengur. Þá var siglt á Diskó flóa innan um gríðarlegt magn af stórum borgarísjökum, hver öðrum flottari. Þegar ég ber þessa virkjun saman við þær vatnsaflsvirkjanir sem eru á íslandi þá fannst mér merkilegt að ekki þurfti að stífla neinar ár til að mynda uppistöðulón, heldur stóðu náttúrulegu jökullónin tilbúin til ,,notkunar“ ef svo má að orði komast. Stöðvarhúsið sjálft er inni í fjalli svo það eina sjáanlega ofanjarðar er aðkomubygging að stöðvarhúsinu, ásamt vegi á vinnusvæðinu, hafnarkanti, lítilli hafnarbyggingu og þyrlupalli. Tvennt kom mér þó mest á óvart, það var veðurfarið og moskítóflugurnar. Úrkoman var lítil sem engin og himinninn nánast alltaf heiðskír. En það gat blásið all hressilega! Varðandi moskítóflugurnar þá hélt ég að þær héldu sig bara í heitu löndunum fyrir sunnan en NEI, þar skjátlaðist mér. Þær eru mikil plága á sumrin og fékk ég að kynnast þeim ansi vel. Þær verða seint sakaðar um að halda mér utan hópsins og ummerkin af félagsskapnum við þær leyndu sér ekki. Ég hef komið til þó nokkurra landa en aldrei hafa moskítóflugur verið jafn mikið vandamál og einmitt þarna á Grænlandi, norðan heimskautsbaugs! Hulis&at Greenland lceland Landgöngupramminn Viking II að sigla með tæki og tól. Pétur Hemmingsen B.Sc. í Umhverfis- og byggingarverkfræði frá HÍ2013 68 I ,,.upp f vindinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Upp í vindinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Upp í vindinn
https://timarit.is/publication/1929

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.