Upp í vindinn - 01.05.2014, Blaðsíða 30

Upp í vindinn - 01.05.2014, Blaðsíða 30
OPINBERT EFTIRLITI MAN N VIRKJAG ERÐ Örn Gunnlaugsson I Höfundur er eigandi Bindir & stál ehf. Áratugir eru síöan aimennt var farið að nota kerfismót við uppsteypu mannvirkja hér á landi og með notkun þeirra dró smá saman úr notkun hins hefðbundna mótatimburs sem hafði verið allsráðandi. Fara þarf aftur til síðustu aldar til að sjá heilu húsin sem slegin hafa verið upp á gamla mátann en þó er til að ýmis smáverk séu framkvæmd með þessum hætti enn í dag. Með tilkomu kerfismóta breyttist uppslátturinn m.a. til þess að ekki var öllum húshringnum með innveggjum slegið upp í einu lagi heldur er nú almennt tekinn hluti úthrings og gert ráð fyrir tengingum steypustyrktarjárns í innveggi þar sem slíkt á við. Þá eru veggir oftar en ekki steyptir upp fyrir plötu og gert ráð fyrir tengingum úr veggjunum inn í hana. Þrátt fyrir þessar breytingar frá gamalli tíð virðast burðarþolshönnuðir fastir í að teikna burðarvirki (járnateikningar) eins og enn sé slegið upp á sama hátt og á síðustu öld í stað þess að tilgreina steypuslit og með hvaða hætti skal tengja saman. Þó eru einhverjir sem hafa nú þegar tileinkað sér hið nýja verklag og áskilja notkun tengijárnabakka eða snittaðs kambstáls með samsetningarhólkum í tengingum þar sem steypuslit hafa verið ákveðin. Það eru þó aðrar leiðir til að tengja saman en að nota tengijárnabakka eða snitthólka. Sumum hefur með undraverðum hætti tekist að reikna sér til hagstæðari niðurstöðu að setja krumpujárn og brjóta sig inn að tengingum eftir að slegið hefur verið frá í stað þess að nota tengijárnabakka. Með slíkri aðferð fæst hins vegar fjarri því eins gott sæti og við notkun tengijárnabakka og er síst ódýrara nema hægt sé að fá vinnuna frítt við slíkt verklag. En ekki er sama hvernig þeir tengijárnabakkar eru sem notaðir eru til að þeir geri sem mest gagn. í flestum stærri verkum er lagt bann við notkun tengijárnabakka nema kassinn sem heldur járnunum inni sé úr riffluðu efni. Þessi krafa er væntanlega sett fram í því augnamiði að viðloðun á steypuskilum verði með allra besta móti sem völ er á. Þá er heldur ekki sama hvaða járn er í umræddum bökkum. Hér á landi er áskilin notkun steypustyrktarjárns í seigluflokki C eins og fram kemur í IST 16:2006. Hins vegar innihalda tengijárnabakkar sem fluttir eru inn frá meginlandi Evrópu almennt járn I seigluflokki B enda eru aðstæður þar talsvert frábrugðnar aðstæðum hér á landi þar sem ísland er á sprungusvæði þar sem jarðskjálftar eru nánast daglegt brauð. Þrátt fyrir að áskilin sé notkun byggingarefna hér á landi sem uppfylla ákveðnar kröfur virðist notkun lakari efna ekki vera neitt tiltökumál, jafnvel fyrir aðila sem eru fyrirferðamiklir í mannvirkjagerð og gefa sig út fyrir fagmennsku, en þó virðist flestum á þessum markaði það vænt um orðspor sitt að þeir leggja sig fram um að uppfylla kröfur um efnisgæði, en þó ekki allir. Opinbert eftirlit á að heita að vera með uppsteypu mannvirkja hér á landi og að því eftirliti eiga m.a. að koma Mannvirkjastofnun og byggingarfulltrúar um land allt sem gefa steypuleyfi á hvern hluta fyrir sig eftir að hafa gengið úr skugga um að kambstál í mótum sé í samræmi við samþykktar teikningar hönnuða. Hins vegar er þetta eftirlit í algjöru skötulíki þar sem þessir aðilar virðast einskorða sig við að mæla möskva og hulu járns en láta sig engu varða hvaða efni er verið að nota eða hvort beygjuradíusar séu í lagi. Algengt er t.d. að lykkjur séu beygðar 90 gráður um eitt horn þó áskilin sé krókbeyging inn í lykkjuna. Þá virðist ekkert eftirlit vera með efnisgæðum í tengijárnabökkum, þ.e. hvers konar járn þeir innihalda og hvort skeytilengdir í þeim uppfylli kröfur. Svo eru ekki allir byggingarhlutar endilega teknir út af byggingarfulltrúum og eru dæmi um að veggir séu steyptir án úttektar en plötur þurfi staðfestingu byggingarfulltrúa. Svona eftirlit er að sjálfsögðu algjörlega gagnslaust og gefur aðeins falskt öryggi því engin keðja er sterkari en veikasti hlekkur hennar. Hér þarf að taka duglega til hendinni og koma í veg fyrir að skúrkarnir komist upp með notkun efnis sem ekki uppfyllir þær kröfur sem gerðar eru. Meðan þessir hlutir eru í ólestri veldur það allri atvinnugreininni skaða þar sem Ijóst má vera að engu er hægt að treysta í þessum efnum. 30 I ...upp í vindinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Upp í vindinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Upp í vindinn
https://timarit.is/publication/1929

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.