Nýir pennar

Ukioqatigiit
Ataaseq assigiiaat ilaat

Nýir pennar - 15.04.1947, Qupperneq 57

Nýir pennar - 15.04.1947, Qupperneq 57
um á hverju sumri bezta vín í heimi úr eini og hrútaberjum skóg- arins. Hún hálffyllti hatt hans sjöstjörnum og villirósum og sagð- ist ætla að láta slík blóm standa blómguð árið í kring í svefnhúsi þeirra, er þau væru gift, — það væri alltaf sumar einhvers staðar í skútum eða skógarbotni á vetrum, þar sem hún gæti lesið þau. En hann sá ekki blómin, sá ekkert nema unnustuna, sem honum fannst blíðari en draumur. Þau hlupu stundum heilar júnínætur um skóginn, — urðu frámuna við að anda að sér anganinni af birki og víði og reyni og úr reyrgresinu, hlupu upp að Þrífossa- gili, þar sem feikilega hár foss féll með kristallsóm, klifu hæstu hamra til þess eins að sjá sem bezt skriðjöklafossana og Lóma- gnúp, er var sem blátt, höfugt regnský, hversu heiðríkt sem *'ar. En upprifjun hans lauk sem fyrr á minningum um brostnar vonir og svik og á tryllingshlátri. En hve hún hafði verið fölsk. Höfðu orð hennar alltaf verið önglar, sem varpað er á miðum eftir bráð? Enn einu sinni hvíslaði maðurinn nafni unnustunnar eins og bæn. Hversu sæll hafði hann alltaf verið í návist hennar, — naum- ast vitað, hvort hann var á himni eða jörðu, naumast vitað, hvort sumarið var skemmtilegra en veturinn. Það var líka eins og gleði hennar væri aldrei fullkomin, nema hann samgleddist henni. Ef hún hafði gert fallega skó, ofið góða einskeftu, saumað snotra brjósthlíf eða fundið upp nýtt útprjón, þá var hún ckki í rónni, fyrr en hann hafði hrósað því. Hrós annarra heimilismanna virt- ist henni eigi mikls virði. Eða hve hún sóttist eftir að vera með honum einum. Þá er hann var að skera torf á vorin, en hún að rífa mosa eða tína í eldinn, lagði hún langan krók á leið sína bara til að geta hitt hann. Blaut pælan var þó engan veginn fýsi- legur staður til ástafunda. Hann hélt áfram að teyga minningarnar um hana eins og dauð- þyrstur maður vatn úr hófspori. Eitt sinn að vetrarlagi fóru þau á dansleik í aðra sveit. A heim-. Ieiðinni gerði fjúk svo mikið, að þau villtust. í hálft dægur var þreifandi snjókoma, færð þyngdist, og alltaf voru þau að villast. 55
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Nýir pennar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýir pennar
https://timarit.is/publication/1954

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.