Bergmál - 01.05.1955, Blaðsíða 15

Bergmál
1 9 5 5 -----------------------
utan um mig. Ég held að hún
hafi fundið það þá, að ég myndi
fylgja fyrirmælum mömmu út
í yztu æsar, hvað sem á dyndi.
Ég eignaðist dóttur, og mán-
uði síðar hélt ég heim. Og jafn-
skjótt og ég var komin heim
ákvað ég að gleyma öllu sem
gerzt hafði undanfarna mánuði,
því að mér fannst skömm að
því öllu.
Daginn eftir að ég kom heim
var kalt í veðri og hríðarmugga
öðru hverju. Ég fór þá í göngu-
ferð og nú fyrst fannst mér ég
geta hugsað um framtíðina. Ég
lokaði augunum og lét snjóflyks-
urnar falla á andlit mitt, en í
sama mund rakst ég harkalega
á einhvern.
Þetta var ungur og myndar-
legur maður, sem ég hafði
aldrei séð fyrr. Við báðum hvort
ánnað afsökunar samtímis og
hlógum því næst bæði. Við tók-
um tal saman og að lokum bauð
hann mér kaffi með sér í næsta
veitingahúsi. Nafn hans var
Harry Hunter og reyndist hann
vera hinn nýji verkfræðingur
staðarins. Mér geðjaðist mjög
vel að þessum manni og að kaffi-
drykkju lokinni fylgdi hann mér
heim að dyrum.
En svo að ég fari fljótt yfir
sögu, þá fór Harry brátt að bjóða
mér út með sér og áður en langt
leið, var ég orðin óstjórnlega
ástfangin af Harry, enda var
hann í alla staði yndislegur
maður. Auk þess skal ég taka
það fram til þess að vera full-
komlega einlæg, að Harry var
af góðum ættum og upprenn-
andi stjarna í þjóðfélaginu,
hvers manns hugljúfi, svo að
jafnvel mamma leit á hann með
íullkominni velþóknun.
Á páskunum um vorið gift-
umst við Harry.
Ég var ákaflega hamingju-
söm, en þó varð mér við og við
hugsað til þess hversu fara
myndi ef Harry kæmist að því
sem grafið var í fortíð minni.
Ég vonaði að hann kæmist aldrei
að hinu sanna, því að ég mátti
ekki til þess hugsa, að skugga
bæri nokkru sinni á hamingju
okkar.
Við höfðum verið gift í eitt
ár þegar Elizabeth fæddist og
tveim árum síðar fæddist Helen.
Við vorum svo glöð og ham-
ingjusöm, að stundum óttaðist
ég þessa fölskvalausu hamingju
og fannst að einhvers staðar
hlyti að bera skugga á, en ég
gat samt ekki séð neina ástæðu
til að ætla slíkt.
13