Goðasteinn - 01.09.2005, Side 53

Goðasteinn - 01.09.2005, Side 53
Goðasteinn 2005 vinnandi fólks sem hefur þó frá ómunatíð verið aflgjafar og undirstaða þeirra eigin afkomu og auðshyggju. A löggjafarþingi þjóðarinnar var loks á næsta ári viðurkennt með naumum meirihluta að líklega þyrftu togarasjómenn eitthvað að hvflast eins og aðrar mannlegar verur og var þá lögfestur 6 tíma svefn á sólarhring að meðtöldum matartímum og gerðu þær aðgerðir Jón heitinn Baldvinsson ógleymanlegan meðan íslenskur togari er til. Úthaldið gekk að allra dómi sem létu sig málið skipta ágætlega. Túramir liðu hver af öðrum og engar tilkynningar hafði ég ennþá fengið um að ég ætti að fara í land sökum ódugnaðar en oft var ég meira þreyttur og syfjaður heldur en mér fannst sjálfum ákjósanlegt en um það var við engan að sakast nema sjálfan mig að hafa samþykkt að fara í starf sem var mér þá í raun og veru algjörlega ofvaxið. Aðalstarfið var að sjálfsögðu að gera að fiski og salta hann og voru tveir menn sérstaklega til þess ráðnir að annast um söltunina og gerðu ekkert annað og svo að bæta trollið ef það rifnaði, sem oft kom fyrir, og endurnýja það ef þess var talin þörf og var þá alltaf nóg að gera í nálamannsembættinu. Það var svo einu sinni er á netaviðgerðum stóð að stýrimaðurinn segir upp úr eins manns hljóði: „Maður verður víst að hætta að láta strákinn rekja í nálarnar, hann er orðinn svo kjaftfor.“ Ég lofaði að steinhætta að rífa kjaft en hef þó víst aldrei staðið við það loforð en dró þess í stað þá ályktun af orðum bátsmannsins að lrklega væri ég á réttri leið til að verða togaramaður. A skipinu var ungur maður, aðeins nokkrum árum eldri en ég, hann var þar í skjóli mágs síns sem var ágætur maður. Þessi piltur notaði öll möguleg tækifæri til að gera lítið úr mér og mínum verkum sem var þó varla á bætandi. Hann hélt mjög á lofti yfirburðum sínum yfir mér sem voru að hans dómi allmiklir en þó ekki nógu miklir til að fylla upp í það sem á vantaði til þess að hann gæti sjálfur talist sæmilegur maður. Ég hugsaði honum oft þegjandi þörfina, einkum þar sem ég taldi að ég gæti ráðið niðurlögum hans í handalögmáli, kannski hefur það nú bara verið oftraust, ég vorkenndi honum aftur á móti svolítið að hann skyldi ekki geta látið ljós sitt skína í samanburði við neinn skárri en mig. Þegar híft var upp trollið áttu allir að mæta á dekki þar sem ekki var um nein ákveðinn svefntíma að ræða. Var þá hver stund notuð til að leggja sig ef aðgerðin náði ekki alveg saman og var þá einn maður á trollvakt sem kölluð var og átti hann ásamt fleiru að vekja alla og gekk það oft misjafnlega þar sem allir voru yfirleitt svefnvana. Einu sinni sem oftar átti ég trollvakt. Ég fór fram í lúkar til að ræsa eins og venja var, allir bjuggust til að fara á dekk nema umræddur piitur. Hann ansaði mér ekki og var það einn liður í að sýna mér yfirburði sína yfir mér. Þá segir Snæbjöm sem fyrr er nefndur mér að taka í lappimar á honum og draga hann fram á gólf og segist skuli hjálpa mér ef ég þurfi þess með. Ég lét ekki segja mér það tvisvar. Hann var í neðstu koju og var ekki hátt fallið. Ég óskaði þess -51-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196

x

Goðasteinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1974

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.